ผรุพก คือ
- รุ ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
- พก พะกะ- ( แบบ ) น. นกยาง. ( ป. ). ๑ น. ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ เรียกว่า ชายพก
- ผรณ ผะระนะ- น. การแผ่ไป, การซ่านไป. (ป.).
- ผรณ- ผะระนะ- น. การแผ่ไป, การซ่านไป. (ป.).
- ผรสุ ผะระสุ น. ขวาน. (ป.; ส. ปรศุ).
- ผริต ผะหฺริด, ผะริตะ- ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).
- ผริต- ผะหฺริด, ผะริตะ- ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).
- ผรุส ผะรุสะ-, ผะรุดสะ- ว. หยาบ, หยาบคาย. (ป.).
- ผรุส- ผะรุสะ-, ผะรุดสะ- ว. หยาบ, หยาบคาย. (ป.).
- พก- ๒ พะกะ- (แบบ) น. นกยาง. (ป.).
- ผรุสวาท -, ผะรุสะวาด, ผะรุดสะวาด น. คำหยาบ. (ป.).
- ผรณาปีติ ผะระ- น. ปีติที่เกิดแล้วทำให้รู้สึกซาบซ่านไปทั่วร่างกาย. (ป.).
- ผรุสวาจา -, ผะรุสะวาด, ผะรุดสะวาด น. คำหยาบ. (ป.).
- ใช้ผรุสวาท กล่าวร้าย ซึ่งกล่าวประณามคนอื่น ซึ่งด่าว่า ด่าว่า
- การผรุสวาท การใช้คําพูดหยาบคาย