ผรณาปีติ คือ
ผะระ-
น. ปีติที่เกิดแล้วทำให้รู้สึกซาบซ่านไปทั่วร่างกาย. (ป.).
- ผรณ ผะระนะ- น. การแผ่ไป, การซ่านไป. ( ป. ).
- รณ รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
- ปี น. เวลาชั่วโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งราว ๓๖๕ วัน; เวลา ๑๒ เดือนตามสุริยคติ.
- ปีติ น. ความปลาบปลื้มใจ, ความอิ่มใจ. ( ป. ; ส. ปฺรีติ).
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- ผรณ- ผะระนะ- น. การแผ่ไป, การซ่านไป. (ป.).
- ผริต ผะหฺริด, ผะริตะ- ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).
- ผริต- ผะหฺริด, ผะริตะ- ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).
- วันมหาปวารณา น. วันออกพรรษา.
- กรรณา กัน- (กลอน) ดู กรรณ, กรรณ-.
- ธารณา ทาระนา (แบบ) น. การทรงไว้. (ส.).
- มรณา ตาย มรณะ ล่วงลับ วางวาย วายชนม์ สิ้นบุญ เสีย ชีวงคต ชีวิตักษัย ถึงกาลกิริยา ถึงแก่มรณภาพ ปลดปลง มรณภาพ ม้วย ม้วยมรณา ม้วยมรณ์ ลาโลก วายชีวา วายชีวาตม์ แตกดับ
- การพิจารณาที่ข้อยุติไม่ได้ การสิ้นสุดโดยไร้ข้อสรุป
- ตําแหน่งบรรณาธิการ งานบรรณาธิการ
- ไม่ต้องพิจารณาอีกแล้ว มากพอสําหรับ