ผินหน้า คือ

• หัน
  หันหน้า
  เบือนหน้า
  ผินหลัง
  เหลียว

• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิน     ก. หัน, ผัน หรือ หิน ก็ว่า; แปรพระพักตร์ (ใช้แก่พระพุทธรูป).
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• ผ่านหน้า    v. เคลื่อนที่ล่วงจุดตรงหน้าไป ตัวอย่างการใช้: รถเมล์สายที่เขาจะขึ้นเพิ่งผ่านหน้าเขาไปเมื่อตะกี้นี้เอง
• หนหน้า    ครั้งหน้า คราวหน้า ภายภาคหน้า ภายหน้า อนาคต
• ผ่อนหนี้    ก. ผ่อนชำระหนี้สินเป็นงวด ๆ.
• กินหน้า    ว. ลักษณาการของว่าวที่สายซุงบนสั้น เรียกว่า กินหน้า, ที่สายซุงบนยาว เรียกว่า กินหลัง, ที่เสียหางตัวเอง เรียกว่า กินหาง.
• ขึ้นหน้า    นํา นําหน้า อยู่หน้า
• คุ้นหน้า    v. เคยเห็นหน้าอยู่เป็นประจำ คำตรงข้าม: แปลกหน้า ตัวอย่างการใช้: เขารู้สึกคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้มาก
• ปั้นหน้า    ทำหน้า ทำหน้าทำตา ปั้นสีหน้า
• ฟันหน้า    n. ฟันด้านหน้า 4 ซี่ ของขากรรไกรแต่ละอัน ใช้สำหรับกัดและฉีก ชื่อพ้อง: ฟันตัด, ฟันฉีก ตัวอย่างการใช้: สัตว์ที่ใช้ฟันแทะหรือกัดจะมีฟันหน้าที่แข็งแรงเป็นพิเศษ clf.: ซี่
• วันหน้า    น. วันที่จะมาถึงข้างหน้า เช่น วันหน้าจะพบกันใหม่, ใช้ว่า วันหลัง ก็มี.
• สั่นหน้า    ส่ายหน้า

• พวกเขานอนเอกเขนกอยู่บนนั้น โดยผินหน้าเข้าหากัน
• เขามีสภาพทางของพระเจ้าภายนอก แต่ฤทธิ์ของทางนั้นเขาปฏิเสธเสีย คนอย่างนี้ท่านจงผินหน้าหนีจากเขาเสียด้วย
• และจงผินหน้าไปหาพระเจ้าของพวกท่าน และจงนอบน้อมต่อพระองค์ ก่อนที่การลงโทษจะมายังพวกท่าน แล้วพวกท่านจะมิได้รับความช่วยเหลือ
• ข้าพเจ้าประหลาดใจนักที่ท่านทั้งหลายได้ผินหน้าหนีโดยเร็วจากพระองค์ ผู้ได้ทรงเรียกท่านให้เข้าในพระคุณของพระคริสต์ และได้ไปหาข่าวประเสริฐอื่น
• แท้จริงข้าพระองค์ขอผินหน้าของข้าพระองค์แด่ผู้ที่สร้างบรรดาชั้นฟ้า และแผ่นดินในฐานะผู้ใฝ่หาความจริง ผู้สวามิภักดิ์และข้าพระองค์มิใช่คนหนึ่งในหมู่ผู้ให้มีภาคีขึ้น