ผู้ขูด คือ

• คนตระหนี่
  ผู้ครูด
  ผู้เช็ด
  ผู้โกน
  เครื่องขุดดิน
  เครื่องขูด
  เครื่องถู
  เครื่องเช็ด
  มีดโกน

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ขู     ( กลอน ) ว. มาก. ( เลือนมาจาก โข).
• ขูด     ก. เอาของมีคมเป็นต้นครูด เช่น เอาช้อนขูดมะพร้าว เอาเล็บขูดขี้ผึ้ง, ครูดสิ่งใดสิ่งหนึ่งกับของมีคม เช่น เอามะพร้าวไปขูดกับกระต่าย.
• ผู้ขัด    คนขัด คนถู เครื่องขัด เครื่องถู
• ผู้ขุด    สัตว์ที่ขุดคุ้ย
• ผู้ขูดรีด    ผู้ขัน ผู้ขู่เข็ญ ผู้คั้น ผู้บิด ผู้รีด เครื่องคั้น เครื่องบีบ เครื่องรีด
• ผู้ขี่    คนที่ขี่ม้าหรือยานพาหนะ ข้อความเพิ่มเติม ผู้ขับ สัตว์ที่ใช้ขี่ ส่วนที่ปรับปรุง
• ขัด    ๑ ก. ให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น ขัดกระดุม ขัดกลอน; เหน็บ เช่น ขัดกระบี่; ไม่ทำตาม, ฝ่าฝืน, ขืนไว้, เช่น ขัดคำสั่ง; แย้งกัน, ไม่ลงรอยกัน. ๒ ก. ถูให้เกลี้ยง, ถูให้ผ่องใส, ถูให้ขึ้นเงา, เช่น ขัดขี
• ขิด    น. ชื่อผ้าทอชนิดหนึ่ง มีวิธีทำลวดลายโดยใช้ไม้แผ่นแบนบางปากโค้งให้ปลายหนึ่งแหลมเป็นเครื่องมือสำหรับสะกิดเส้นเครือหรือเส้นยืน เพื่อเก็บยกขึ้นตามรูปลักษณะลวดลายที่ต้องการในแต่ละแถวแต่ละลาย, เขียนเป็น ข
• ขีด    ก. ใช้ของแหลมหรือมีดเป็นต้นทำให้เป็นเส้นหรือรอยยาว. น. แนวเส้น; ระดับ เช่น เกินขีด, ขีดขั้น ก็ว่า; ลักษณนามเรียกสิ่งที่เป็นเส้นหรือรอยยาวปรากฏอยู่บนพื้นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น มีรอย ๓ ขีด; (ปาก) เรียกเ
• ขุด    ก. กิริยาที่สับ เจาะ แทง หรือ คุ้ยเอาดินหรือสิ่งที่อยู่ในดินขึ้น เช่น ขุดดิน ขุดศพ, อาการที่ขุดดินหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้มีรูปร่างตามที่ต้องการ เช่น ขุดหลุม; เรียกเรือชนิดที่ทำด้วยไม้ซุงทั้งต้นหรือทั
• ขับไล่ผี    ปัดรังควาน ปัดเป่า ไล่
• ขี้ผึ้ง    ๑ น. รังผึ้งที่เอามาหุงใช้ในการต่าง ๆ เช่น ทำเทียน ทำสีผึ้ง. ๒ ดู เต่าเหลือง.
• ขี้ผึ้งยา    ยางไม้หอมชนิดหนึ่ง
• ผู้ขัดขืน    ผู้ก่อการกบฎ