ผู้ขู่เข็ญ คือ

• ผู้ขัน
  ผู้ขูดรีด
  ผู้คั้น
  ผู้บิด
  ผู้รีด
  เครื่องคั้น
  เครื่องบีบ
  เครื่องรีด

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ขู     ( กลอน ) ว. มาก. ( เลือนมาจาก โข).
• ขู่     ก. แสดงอาการให้อีกฝ่ายหนึ่งเกรงกลัว เช่น ผู้ใหญ่ขู่เด็ก งูขู่ฟ่อ ๆ.
• ขู่เข็ญ     ก. ทำให้กลัวโดยบังคับ; ( กฎ ) แสดงกิริยาหรือวาจาให้ผู้อื่นต้องกลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียง หรือทรัพย์สินของผู้นั้น
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เข็ญ     เข็น ว. ยาก, ยากจน, เช่น ลำบากแสนเข็ญ.
• ผู้เขย่าขวัญ    ผู้ที่ทำให้สะดุ้งตกใจ ภาพยนตร์เขย่าขวัญ สิ่งตีพิมพ์ที่เขย่าขวัญ สิ่งที่เขย่าขวัญ สิ่งที่เลวมาก
• ขู่ขวัญ    ก. ทำให้หวาดกลัว, ทำให้เสียขวัญ.
• ข่มขวัญ    ก. ทำให้ขวัญเสีย เช่น พูดข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม.
• ข้อสําคัญ    สิ่งสําคัญ กฎเบื้องต้น ปฐมกรรม สาระสําคัญ ส่วนสําคัญ ข้อใหญ่ใจความ เรื่องสําคัญ
• ทุกข์เข็ญ    ยากเข็ญ เข็ญ เข็ญใจ ความลําบาก ทุกข์
• ยุคเข็ญ    น. คราวที่มีความเดือดร้อนลำเค็ญอย่างใหญ่หลวง.
• ลำเข็ญ    ว. ลำบาก, ยากแค้น. (ปรัดเล).
• ผู้เขียนคำสรรเสริญ    ผู้กล่าวคำสรรเสริญ ผู้สรรเสริญ
• ผีบุญ    น. ผู้อวดคุณวิเศษว่ามีฤทธิ์ทำได้ต่าง ๆ อย่างผีสางเทวดาให้คนหลงเชื่อ.