ผู้เหน็บแนม คือ

• ผู้ถากถาง
  ผู้เยาะเย้ย
  ผู้เย้ยหยัน
  ผู้เสียดสี

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหน็บ     ๑ น. ชื่อมีดขนาดกลาง ใบมีดรูปร่างปลายแหลม กลางป่อง โคนแคบ สันค่อนข้างหนา ด้ามทำเป็นกั่นสอดติดกับด้ามไม้หรือทำเป็นบ้องติดอยู่ในตัวก็มี
• เหน็บแนม     ว. อาการที่พูดเสียดสีแคะไค้กระทบกระเทียบเปรียบเปรย.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• แนม     ก. แกม เช่น ดอกแนมใบ, แนบ, ชิด, เช่น ผลผกาเกิดกับกิ่งก้านระกุแกมแนมใบวิบูลระบัดบัง. ( ม. ร่ายยาว มหาพน), โกมลไม่แย้มยังแนมใบ. ( อิเหนา );
• นม     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• คำเหน็บแนม    การตบหน้า การวางสิ่งที่แบนลงโครม เสียงตบ เสียงวางลงโครม
• คําเหน็บแนม    คําถากถาง คําเยาะเย้ย คําเย้ยหยัน
• พูดเหน็บแนม    พูดถากถาง พูดทิ่มแทง พูดแทงใจดํา
• การพูดเหน็บแนม    การถากถาง การพูดเสียดสี
• การเหน็บแนม    การถากถาง การหัวเราะเยาะเย้ย การเย้ยหยัน การเสียดสี บทประพันธ์เหน็บแนมหรือเสียดสี เรื่องเสียดสี เรื่องเหน็บแนม คําพูดที่ทําให้เจ็บปวด สิ่งที่ทําให้เจ็บปวดเหมือนโดนเฆี่ยน การค่อนขอด การหยัน การเยาะเย
• ช่างเหน็บแนม    ช่างเสียดสี
• อย่างเหน็บแนม    อย่างกระแหนะกระแหน อย่างเสียดสี
• เรื่องเหน็บแนม    การถากถาง การหัวเราะเยาะเย้ย การเย้ยหยัน การเสียดสี การเหน็บแนม บทประพันธ์เหน็บแนมหรือเสียดสี เรื่องเสียดสี