ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง คือ

• ผู้เป็นกลาง

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด     ผู้เป็นกลาง ผู้ไม่ฝักใฝ่ีฝ่ายใด ผู้ไม่ีฝักใฝ่ฝ่ายใด ผู้เป็นอิสระ ผู้แยกตัว
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ฝัก     น. ซอง, สิ่งหุ้มเมล็ดของพืชบางอย่างเช่นถั่ว โดยมากรูปยาว ๆ กลมบ้าง แบนบ้าง, สิ่งที่ใช้สวมหอกดาบเป็นต้น มีรูปคล้ายตัวหอกดาบที่อยู่ข้างใน
• ฝักใฝ่     ก. เอาใจใส่, ผูกพัน.
• ใฝ่     ก. มุ่ง, หวัง, ใคร่, ผูกพัน.
• ฝ่า     ๑ น. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า. ๒ ก. กล้าผ่าน (เข้าไปหรือออกมา) หรือฝืนอยู่ในที่อันตราย, ทนรับ, ทนสู้, เช่น
• ฝ่าย     น. ข้าง, พวก, ส่วน.
• ใด     ว. ใช้ประกอบคำอื่นแสดงความไม่เจาะจงหรือเป็นคำถาม เช่น คนใด เมื่อใด.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนึ่ง     น. ตัวเลขตัวแรกของจำนวนนับ; จำนวนเดียว, คนเดียว, สิ่งเดียว, เช่น หนึ่งในดวงใจ. ว. เดี่ยว; เป็นเอก, เป็นเลิศ, เช่น เพื่อน ๆ
• นึ่ง     ก. ทำให้สุกหรือร้อนด้วยไอน้ำร้อนในหวดหรือลังถึงเป็นต้น เช่น นึ่งข้าวเหนียว นึ่งขนม.
• ซึ่งไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง    ซึ่งเป็นกลาง ที่ไม่เข้าข้างใดข้างหนึ่ง
• ผู้ไม่ฝักใฝ่ีฝ่ายใด    ผู้เป็นกลาง ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด
• ผู้ไม่ีฝักใฝ่ฝ่ายใด    ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด