ผู้ไม่ฝักใฝ่ีฝ่ายใด คือ

• ผู้เป็นกลาง
  ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ฝัก     น. ซอง, สิ่งหุ้มเมล็ดของพืชบางอย่างเช่นถั่ว โดยมากรูปยาว ๆ กลมบ้าง แบนบ้าง, สิ่งที่ใช้สวมหอกดาบเป็นต้น มีรูปคล้ายตัวหอกดาบที่อยู่ข้างใน
• ฝักใฝ่     ก. เอาใจใส่, ผูกพัน.
• ใฝ่     ก. มุ่ง, หวัง, ใคร่, ผูกพัน.
• ฝ่า     ๑ น. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า. ๒ ก. กล้าผ่าน (เข้าไปหรือออกมา) หรือฝืนอยู่ในที่อันตราย, ทนรับ, ทนสู้, เช่น
• ฝ่าย     น. ข้าง, พวก, ส่วน.
• ใด     ว. ใช้ประกอบคำอื่นแสดงความไม่เจาะจงหรือเป็นคำถาม เช่น คนใด เมื่อใด.
• ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด    ผู้เป็นกลาง ผู้ไม่ฝักใฝ่ีฝ่ายใด ผู้ไม่ีฝักใฝ่ฝ่ายใด ผู้เป็นอิสระ ผู้แยกตัว
• ผู้ไม่ีฝักใฝ่ฝ่ายใด    ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด
• ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง    ผู้เป็นกลาง
• ซึ่งไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง    ซึ่งเป็นกลาง ที่ไม่เข้าข้างใดข้างหนึ่ง
• ผู้ฝักใฝ่    สมาชิกของกลุ่มผู้ที่มีความเห็นทางศาสนาแตกต่างออกไป สมาชิกของนิกาย
• ผู้ฝักใฝ่ในนิกายหนึ่ง    สมาชิกนิกาย สมาชิกนิกาย ลัทธʼสำนัก สมาชิกนิกายโปรเตสแตนต์
• ไม่ฝักฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง    ไม่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง