พยุหบาตร คือ

• -บาด, -บาดตฺรา
  (กลอน) น. กระบวนทัพ.

• พยุ     พะยุ น. ลมแรง. ( ข. พฺยุะ; ป. , ส. วายุ).
• พยุห     พะยุหะ- น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า; ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. ( ป. พฺยูห, วฺยูห; ส. วฺยูห).
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• ยุหบาตร     น. กระบวนทัพ. ( ตัดมาจาก พยุหบาตร).
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาต     ก. ตก, ตกไป, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น อสนีบาต = การตกแห่งสายฟ้า คือ ฟ้าผ่า, อุกกาบาต = การตกแห่งคบเพลิง คือ แสงสว่างที่ตกลงมาจากอากาศ. ( ป.
• บาตร     บาด น. ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต. ( ส. ปตฺร; ป. ปตฺต).
• ตร     หล่อ
• พยุหบาตรา    -บาด, -บาดตฺรา (กลอน) น. กระบวนทัพ.
• สหบาน    น. การดื่มร่วมกัน.
• ใส่บาตร    1) v. ชื่อพ้อง: ตักบาตร 2) v. เอาของใส่บาตรพระ ชื่อพ้อง: ตักบาตร คำตรงข้าม: รับบาตร ตัวอย่างการใช้: แม้เธอจะไม่ค่อยได้ไปวัด แต่ก็ใส่บาตรทุกเช้า
• พยาบาลศาตรบัณฑิต    พย.บ.
• พยาบาลศาตรมหาบัณฑิต    พย.ม.
• ปริญญาตรีทางพยาบาลศาสตร์    พยาบาลศาสตร์บัณฑิต
• ขันบาตร    n. ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต ชื่อพ้อง: บาตร ตัวอย่างการใช้: ชาวบ้านถวายขันบาตรให้เป็นสมบัติของวัด clf.: ใบ, ลูก