พลูด่าง คือ

• ต้นพลูด่าง

• พล     พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
• พลู     พฺลู น. ชื่อไม้เถาชนิด Piper betle L. ในวงศ์ Piperaceae ใบมีรสเผ็ดร้อนใช้กินกับหมากและทำยาได้.
• ด่า     ก. ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทราม.
• ด่าง     ๑ น. น้ำขี้เถ้าที่เกรอะหรือแช่ไว้ มีรสกร่อย ๆ สำหรับทำยาและกัดสิ่งของ; ( วิทยา ) สารประกอบจำพวกไฮดรอกไซด์ของโลหะแอลคาไล ซึ่งละลายน้ำได้ดี
• ต้นพลูด่าง    พลูด่าง
• พลัด    พฺลัด ก. พลาด หลุด หรือตกจากที่ใดที่หนึ่ง เช่น ของพลัดจากมือ เด็กพลัดจากต้นไม้, พรากจากกันโดยไม่รู้ว่าหลงไปอยู่ที่ใด เช่น พลัดพ่อ พลัดแม่, พรากจากถิ่นฐานหรือบ้านเกิดเมืองนอนเดิม เช่น พลัดถิ่นฐานบ้าน
• เกี่ยวกับพลเรือน อย่างพลเมืองที่ดี    มีอารยธรรม เกี่ยวกับคดีแพ่ง ไม่เกี่ยวกับศาสนา
• พลั้งผิด    พลาดพลั้ง เผลอผิด
• เพล็ด    เพฺล็ด ก. เผล็ด.
• พลาง    พฺลาง ว. ในระยะเวลาเดียวกัน (มักใช้กับกริยาที่ควบคู่กัน) เช่น เขาเดินพลางกินพลาง กองทัพสู้พลางถอยพลาง, ชั่วระหว่างเวลา (ที่ยังไม่พร้อมหรือยังไม่ถึงกำหนดเป็นต้น) เช่น กินไปพลางก่อน ทำไปพลางก่อน อยู่ไ
• พลางๆ    ทําให้ดํารงอยู่ ทําให้ทรงอยู่ ประทัง แก้ขัด
• ดับเพลิง    ดับ ดับไฟ
• ดิพลอยด์    เซลล์ดิพลอยด์ เซลล์ที่มีโครโมโซมสองชุด
• พลาดนัด    v. ไม่ไปตามนัด, ไปไม่ตรงตามเวลาที่นัดไว้ ชื่อพ้อง: ผิดนัด ตัวอย่างการใช้: เขาพลาดนัดกับลูกค้าคนสำคัญอีกแล้ว
• พลาสทิด    ลิวโคพลาสต์ โครมาโตฟอร์ โครโมพลาสต์