พลูฉีก คือ

• monstera deliciosa
  philodendron pertusum

• พล     พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
• พลู     พฺลู น. ชื่อไม้เถาชนิด Piper betle L. ในวงศ์ Piperaceae ใบมีรสเผ็ดร้อนใช้กินกับหมากและทำยาได้.
• ฉีก     ก. ขาดแยกออกจากกันหรือทำให้ขาดหรือแยกออกจากกัน เช่น ผ้าฉีก ฉีกผ้า ฉีกทุเรียน, โดยปริยายหมายความว่า แยกสิ่งที่เป็นคู่หรือเป็นสำรับออกจากกัน เช่น
• ฉุก    ก. อาการที่เกิดขึ้นโดยพลัน, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น ฉุกคิด ฉุกใจ.
• ฉับพลัน    ว. ทันทีทันใด, ทันทีทันควัน.
• ฉิมพลี    ฉิมพะลี น. ไม้งิ้ว. (ป. สิมฺพลิ; ส. ศาลฺมลิ).
• คู่ฉีก    (กฎ) น. ตั๋วแลกเงินเป็นสำรับ ซึ่งออกเป็น ๒ ฉบับหรือกว่านั้น มีข้อความตรงกันทุกฉบับ มีหมายเลขลำดับลงไว้ในตัวตราสารนั้นเอง และถือว่าเป็นตั๋วแลกเงินฉบับเดียว.
• ฉุนกึก    1) v. มีกลิ่นฉุนแรงอย่างทำให้ชะงักจมูกในทันใด , ตัวอย่างการใช้: กลิ่นเหม็นไหม้ที่ผมได้กลิ่นอยู่เมื่อครู่ก็ฉุนกึกขึ้นกระทบจมูกอย่างแรง 2) adj. , ตัวอย่างการใช้: ฉันได้กลิ่นฉุนกึก
• ผู้ฉีก    คนที่ดีที่สุด ผู้ฆ่า ผู้ตัด ผู้เจาะตะเข็บ สิ่งที่ทำให้ฉีกขาด เครื่องรื้อหลังคา
• ฉุกละหุก    ก. สับสนวุ่นวายเพราะมีเรื่องเกิดขึ้นปัจจุบันทันด่วนโดยไม่คาดฝัน.
• พลั่ก    พฺลั่ก ว. อาการที่ไหลทะลักออกมาด้วยกำลังดัน เช่น เลือดออกพลั่ก; เสียงดังเช่นนั้น.
• พลิก    พฺลิก ก. กลับด้านหนึ่งเป็นอีกด้านหนึ่ง เช่น เรือพลิกท้อง ปลาพลิกท้อง นอนพลิกข้าง พลิกหน้าหนังสือ พลิกถ้อยคำ.
• พลุก    ๑ พฺลุก น. งาช้าง. (ข. ภฺลุก). ๒ พฺลุก ว. พลุ่ง.
• พลุ่ก    พฺลุ่ก ว. พลุ่งขึ้นมา.
• ฉี่    (ปาก) ก. ถ่ายปัสสาวะ. น. ปัสสาวะ. ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงของที่ทอดน้ำมัน; อย่างยิ่ง เช่น เงียบฉี่ ร้อนฉี่.