พลูต้น คือ

• พฺลู-
  (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นข่าต้น. (ดู ข่าต้น).

• พล     พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
• พลู     พฺลู น. ชื่อไม้เถาชนิด Piper betle L. ในวงศ์ Piperaceae ใบมีรสเผ็ดร้อนใช้กินกับหมากและทำยาได้.
• ต้น     น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
• แอปพลีตัน    เอ็ดเวิร์ด แอปพลีตัน เซอร์เอ็ดเวิร์ด วิคเตอร์ แอปเพลตัน
• พล.ต.    พลตรี
• พล.ต.ต.    พลตํารวจตรี
• พลัน    พฺลัน ว. ทันที เช่น โดยพลัน เร็วพลัน.
• พลุ้น    พฺลุ้น ว. อ่อน (ใช้แก่มะพร้าวที่กะลายังไม่แข็ง).
• ต้นไม้จำพวก diopyros เช่น ต้นพลัม    ลูกพลัม
• ตีพลาด    ตีผิด
• ตู้เพลง    ตู้เพลง -s.juke
• ต้นพลับ    พลับ มะพลับ ลูกพลับ
• ต้นพลัม    ลูกพลัม ผลพลัม ลูกพุทราฝรั่ง ลูกเกดชนิดหนึ่ง สิ่งที่ดีเลิศ adj. สีม่วงเข้ม
• ต้นพลู    พลู ใบพลู
• พล.ต.ท.    พลตํารวจโท