พาไปชน คือ

• พุ่งชน
  เข้าชน

• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาไป     นําไป ขนไป ขโมยไป บรรทุกไป ลักพาไป นําไปส่ง นํา นําทาง ทางนําไปสู่ นําทางไป ชี้ทาง น้อมนํา ถูกพัดพาไป
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• พาไปสู่    นําไปสู่
• นําพาไป    เป็นสื่อนํา
• พัดพาไป    ปลิวไป พัดจากไป หอบไป พัดออกไป
• พาเข้าไป    นําทางไป พาเข้ามา นําเข้าไป
• พาไปกับ    นําไปด้วย นําไปกับ
• พาไปพ้น    นําไปจาก พาไปจาก
• พาไปยัง    นําไปยัง นําไปดู พาเดินไปยัง
• ลักพาไป    พาไป ขนไป ขโมยไป บรรทุกไป
• ชนเข้าไป    กระแทกเข้าไป ขับรถเข้าไป
• ช่วยพาไป    ช่วยพยุงไป
• ถูกพัดพาไป    พาไป