พาไปด้านหน้า คือ

• เอาไปวางข้างหน้า

• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาไป     นําไป ขนไป ขโมยไป บรรทุกไป ลักพาไป นําไปส่ง นํา นําทาง ทางนําไปสู่ นําทางไป ชี้ทาง น้อมนํา ถูกพัดพาไป
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ปด     ก. โกหก, พูดเท็จ, จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง.
• ด้าน     ๑ น. ฝ่าย, ข้าง, ทาง, ส่วน, เช่น ด้านซ้าย ด้านขวา ด้านวิชาการ ด้านศิลปกรรม ด้านวิทยาศาสตร์. ๒ ว. กระด้าง, ไม่นิ่ม, เช่น มือด้าน ข้อศอกด้าน;
• ด้านหน้า     ก. ดื้อเข้าไปหาโดยไม่รู้สึกอาย.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• ด้านไปด้านหน้า    ด้านหน้า ผลักไปข้างหน้า
• ผลักไปด้านหน้า    ดันไปข้างหน้า
• ขึ้นหน้าไป    ออกหน้า ไปข้างหน้า
• ชนจนหลบไปด้านหนึ่ง    กระแทกจนเบี่ยงไปข้างหนึ่ง
• เอียงไปหรือบิดไปด้านหนึ่ง    ตาเขหรือเหล่ ผิดสิ้นเชิง โงนเงน
• ซึ่งพัดพาไปด้วยลม    ซึ่งกระจัดกระจายด้วยลม