พาไปผิดทาง คือ

• นําไปผิดทาง

• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาไป     นําไป ขนไป ขโมยไป บรรทุกไป ลักพาไป นําไปส่ง นํา นําทาง ทางนําไปสู่ นําทางไป ชี้ทาง น้อมนํา ถูกพัดพาไป
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิด     ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
• ผิดทาง     1) v. ไม่ถูกทางหรือหลงทาง ชื่อพ้อง: หลงทาง ตัวอย่างการใช้: ฉันขับรถมาทางนี้ทีไร จะต้องผิดทางทุกทีขนาดมาตั้ง 3-4 ครั้งแล้ว 2)
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• นําไปผิดทาง    พาไปผิดทาง
• พัดไปผิดทิศทาง    พัดกลับมา
• นําไปผ่าน    รับว่าจะทําให้ผ่าน
• มุ่งหน้าไปทางใดทางหนึ่ง    บ่ายหน้า
• ผู้ชักพาไปในทางชั่ว    ชายผู้นำแขกให้โสเภณี ผู้จัดหา ผู้จัดหาหญิงโสเภณีมาให้ทำประเวณʼ แมงดา โสเภณีชาย
• พาไปตามทางเดิน    นําไปตามทางเดิน
• หมดทางไป    v. ไม่มีทางไป, ไม่มีทางสู้ ชื่อพ้อง: จน, จนมุม, จนตรอก, จนแต้ม, หมดหนทาง, หมดทาง ตัวอย่างการใช้: เขาหมดทางไปจริงๆ จึงต้องกลับมาตายรังที่เดิม