พิดาน คือ
สัทอักษรสากล: [phi dān] การออกเสียง:
"พิดาน" อังกฤษ"พิดาน" จีน
ความหมายมือถือ
- น. เพดาน เช่น ด้วยพิดานดาวทอง. (
ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป., ส. วิตาน).
- ดา ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
- ดาน ว. แข็ง, แน่น, เรียกดินที่จับตัวแข็งเป็นชั้น โดยมากเป็นประเภทดินเหนียวเนื้อแน่นที่น้ำไหลผ่านไม่ได้ เกาะตัวแข็งอยู่ใต้ผิวดิน ว่า ดินดาน,
- พัสเดา พัดสะ- น. ชื่อหวายชนิดหนึ่งใหญ่กว่าหวายตะค้า. (พจน. ๒๔๙๓).
- พิลิปดา น. มาตราวัดมุม ได้แก่ ๑ ใน ๖๐ ของลิปดา.
- พิศดาร ผิดปกติ พิลึก เพี้ยน แปลกประหลาด
- พิสดาร พิดสะดาน ว. กว้างขวาง, ละเอียดลออ (ใช้แก่เนื้อความ) เช่น ประวัติศาสตร์ฉบับพิสดาร มีความพิสดารดังนี้; (ปาก) แปลกพิลึก เช่น เล่นพิสดาร. (ส. วิสฺตาร; ป. วิตฺถาร).
- แผ่นกระดานสำหรับปูพื้น การปูกระดาน
- พ่าน ว. พล่าน, พลุกพล่าน, ไม่เป็นระเบียบ.
- กบดาน ก. นอนพังพาบกับพื้นใต้น้ำ เป็นอาการของจระเข้, โดยปริยายหมายถึงหลบซ่อนตัวไม่ออกมา.
- กานดา น. หญิงที่รัก. (ส. กานฺตา; ป. กนฺตา).
- ขดาน ขะ- (โบ) น. กระดาน เช่น นางทายขดานผทับแด ไฟสมรลามแล ลืมพาษปธาราราย. (สมุทรโฆษ).
- ซูดาน สาธารณรัฐประชาธิปไตยซูดาน ประเทศซูดาน
- ดงดาน น. ป่าทึบ.
- ดักดาน ว. คงสภาพอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน (มักใช้ในเรื่องที่ไม่เจริญก้าวหน้า) เช่น เป็นเสมียนอยู่ดักดาน โง่ดักดาน.
- ดินดาน น. ดินที่จับตัวแข็งเป็นชั้น โดยมากเป็นประเภทดินเหนียวเนื้อแน่นที่น้ำไหลผ่านไม่ได้ เกาะตัวแข็งอยู่ใต้ผิวดิน.