พินทุสร คือ

• พินทุสอน
  น. เสียงเพราะ. (คำฤษดี). (ป. พินฺทุสฺสร).

• พิน     พินโบว์ลิ่ง
• พินทุ     น. หยาดเช่นหยาดน้ำ, จุด, จุดที่ใส่ไว้ใต้ตัวอักษร; ลายแต้มสีที่หน้าผากระหว่างคิ้ว; รูปวงเล็ก ๆ; รูปสระ ดังนี้ ิ;
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุส     ทุดสะ- ( แบบ ) น. ผ้า เช่น กฐินทุสทาน ว่า ถวายผ้ากฐิน. ( ป. ทุสฺส).
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• พื้นที่ก่อสร้าง    เขตก่อสร้าง
• พื้นที่    น. ขนาดของผิวพื้น เช่น หาพื้นที่, อาณาบริเวณ เช่น ตรวจพื้นที่, ลักษณะของพื้นดิน เช่น พื้นที่เป็นที่ราบลุ่ม.
• พื้นที่ที่รวมทั้งพื้นที่ปลูกสิ่งก่อสร้างเอาไว้    แปลงดอกไม้
• พูดสรุป    สรุป กล่าวสรุป
• พูดขึ้นทันที    โพล่งออกมา
• สรวมชีพ    ก. ขอชีวิต, ขอจงให้ชีวิตหรือปกป้องชีวิต, ใช้ขึ้นต้นคำกราบบังคมทูลอย่างขอเดชะ.
• กุรุพินท์    น. ทับทิม, เขียนเป็น กรพินธุ์ ก็มี เช่น ดยรดาษแก้วกรพินธุ์. (ม. คำหลวง มหาราช). (ส. กุรุวินฺทุ ว่า แก้วทับทิม).
• ฐานทัพ    n. ที่ตั้งกองทัพ ตัวอย่างการใช้: อเมริกาตัดสินใจถอนฐานทัพออกจากฟิลิปปินส์ clf.: ฐาน, แห่ง
• พันทั้งตัว    ห่อเต็มตัว