พิ่นพั่ง คือ
- นพ นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
- พืชกันดินพัง พืชที่ยึดเกาะดิน
- พันพัว ว. เกี่ยวเนื่องกัน, ผูกพันกัน, เกี่ยวโยงพาดพิงถึงกัน, เช่น พันพัวกับคดีทุจริต, พัวพัน ก็ว่า.
- พินพง (โบ) ว. มากมาย.
- พื้นพสุธา แผ่นดิน ธรณี ปฐพี ผืนแผ่นดิน พสุธา พื้นดิน
- พื้นพิภพ แผ่นดิน ปฐพี ผืนแผ่นดิน พสุธา พื้นดิน พื้นปฐพี โลก พิภพ
- ตีจนพัง ทุบจนบุบบี้ ทุบให้พัง
- นอนพิง พิง อิง เอนกาย
- พรั่นพรึง ก. นึกหวาดหวั่น, นึกพรั่นใจ.
- วันพรุ่ง n. วันถัดจากวันนี้ไปวันหนึ่ง ชื่อพ้อง: วันพรุ่งนี้, วันรุ่ง ตัวอย่างการใช้: วันพรุ่งค่อยไปหาซื้อของกินในเมืองมาเตรียมไว้
- วิตามินพีพี กรดนิโคตินิค นิโคทินาไมด์ ไนอะซิน ไนอะซินอะไมด์
- พัง ๑ ก. ทลาย เช่น บ้านพัง ตึกพัง, ทำให้ทลาย เช่น พังบ้าน พังประตู. ๒ น. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.
- พิง ก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
- พึง ว. คำช่วยกริยาอื่น หมายความยอมตาม แปลว่า ควร เช่น พึงไป ว่า ควรไป, หมายความจำเป็น แปลว่า ต้อง เช่น กิจที่สงฆ์จะพึงทำ ว่า กิจที่สงฆ์จะต้องทำ.
- พึ่ง ๑ ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น. ๒ ว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหล
มือถือ