พูดพร่ำ คือ

• v.
  พูดมากจนเสียประโยชน์, อาการที่พูดไม่รู้จักจบ
  ,
  ,
  ชื่อพ้อง: พูดพล่าม, พูดรำพัน, พูดพร่ำเพรื่อ
  ตัวอย่างการใช้: คุณอย่ามัวพูดพร่ำอยู่เลย จะทำอะไรก็ทำลงไปเลย

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พร่ำ     พฺร่ำ ว. ร่ำไป, ซ้ำ ๆ ซาก ๆ, บ่อย ๆ, เช่น พร่ำบ่น พร่ำเพ้อรำพัน พร่ำสาธยายมนตร์.
• ร่ำ     ๑ ก. พูดซ้ำ ๆ, พร่ำ, เช่น ร่ำว่า ร่ำสั่ง ร่ำสอน; ตีแรง ๆ เช่น ร่ำด้วยไม้. ๒ ก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.
• พูดพร่ํา    พูดพร่ําเพรื่อ พูดพล่าม พูดรําพัน พูดไม่รู้เรื่อง พูดไม่หยุด พูดเรื่อยเปื่อย พร่ําบ่น พร่ํา พร่ําพูด จ้อ พูดน้ําไหลไฟดับ พูดมาก พูดเป็นต่อยหอย
• การพูดพร่ำ    การพูดอย่างเร็ว ๆ ที่ไร้สาระ พูดพร่ำ พูดพึมพำ พูดอย่างรวดเร็วและไม่ชัดเจน การพูดซุบซิบ
• พูดพร่ําเพรื่อ    พูดพร่ํา พูดพล่าม พูดรําพัน
• พูดพร่ําเพ้อ    พล่าม พูดพล่าม พูดเพ้อเจ้อ พูดเหลวไหล พูดเลอะเทอะ
• พูดพร่ําเพ้อถึง    พูดมากถึง
• พูดพร่ําไม่หยุด    พูดเรื่องไร้สาระ พูดเรื่อยเจื้อย
• ไม่พูดพร่ำทำเพลง    (สำ) ว. ไม่รอให้ชักช้า, ทันทีทันใด.
• พร้ำ    พฺร้ำ ว. พร้อม.
• มีดพร้า    n. มีดทั้งหลาย ชื่อพ้อง: มีด, พร้า ตัวอย่างการใช้: ก่อนเข้าป่า ลุงจะต้องลับมีดพร้าให้คม แล้วเหน็บไว้ที่เอว clf.: เล่ม
• เม็ดพริก    ต้นพริก พริก

• พูดพร่ำเรื่อยเปื่อยตลอดเวลา นั่นก็ดูไม่มีหัวคิด
• ข้าไม่ชอบคำพูดพร่ำ ทั้งหลายที่ออกมาจากปากเจ้า
• มั่วไปกับการพูดพร่ำ ที่พ่นออกมาจากปากของเธอ
• เธอเงียบหน่อยไม่ได้เหรอ เธอกำลังพูดพร่ำอะไร
• ด้วยการพูดพร่ำว่า " ผมมันไม่ปลอดภัยเอลิน่าเลิกยุ่งกับผม "
• พูดพร่ำเรื่องยานอวกาศหรือมนุษย์ต่างดาว
• เปิดหูรับฟัง พวกเขาไม่เคยหยุดคำพูดพร่ำ
• นี่คุณกำลังพูดพร่ำเรื่องอะไรกันเนี้ย ?
• ก็แค่ขึ้นมารถตู้เถอะ ได้โปรด อย่าให้ผมต้องพูดพูดพร่ำเพรื่ออีกเลย
• อย่ามัวพูดพร่ำให้เสียเวลาอยู่เลย