ภาษาฮิจิ คือ

• ภาษาแคปซิกิ

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• ภาษาฮินดู    ชาวฮินดู ภาษาราชการและเป็นภาษาที่ใช้กันมากที่สุดในประเทศอินเดีย
• ภาษาฮิบรู    ภาษายิว ภาษาฮีบรู
• ภาษาฮีบรู    ภาษายิว ภาษาฮิบรู
• ภาษาสวาฮิลี    ภาษาสวาฮีลี
• ภาษาสวาฮีลี    ภาษาสวาฮิลี
• ภาษาฮกเกี้ยน    ภาษาฟูเกี้ยน ภาษาหมิ่นหนาน ภาษาจีนไต้หวัน ภาษาจีนฮกเกี้ยน
• ภาษาบาฮาซาอินโดนีเซีย    ภาษาชวา ภาษาอินโดนิเชีย
• ภาษาซี    ซี
• ตันติภาษา    น. ภาษาที่มีแบบแผน. (ส.; ป. ตนฺติภาสา).
• นักภาษา    n. ผู้ที่มีความเชี่ยวชาญด้านการศึกษาภาษา ตัวอย่างการใช้: หมู่นี้นักภาษาถูกกล่าวหาบ่อยว่าเป็นผู้ที่ไล่ตามความเจริญ clf.: คน
• ภาษาคน    ภาษามนุษย์