ภิกษาหาร คือ

• น. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ส.; ป. ภิกฺขาหาร).

• ภิกษา     น. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. ( ส. ; ป. ภิกฺขา).
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาร     ๑ หาน ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร. ๒ หาน น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป,
• ภักษาหาร    น. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.
• ปรึกษาหารือ    ขอความเห็น ปรึกษา หารือ ขอคําแนะนํา พิจารณาหารือ ขอความคิดเห็น ขอคําปรึกษา พิจารณากัน ถกปัญหา ถกเถียง สนทนา อภิปราย แลกเปลี่ยนความเห็น
• การปรึกษาหารือ    n. การขอความเห็นแนะนำ, การพิจารณาหารือกัน, การพิจารณาอภิปรายกัน ชื่อพ้อง: การปรึกษา, การหารือ, การขอความเห็น ตัวอย่างการใช้: โครงการนี้เขาทำโดยพลการโดยไม่มีการปรึกษาหารือใครทั้งนั้น
• ภิกษาจาร    น. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).
• ภักษา    น. เหยื่อ, อาหาร. (ส. ภกฺษ; ป. ภตฺต).
• ภัตตาหาร    น. อาหารสำหรับภิกษุสามเณรฉัน. (ป. ภตฺต + อาหาร).
• ภิกขาหาร    น. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ป.).
• ภุกตาหาร    น. อาหารที่กินแล้ว; ผู้กินอาหารแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺตาหาร).
• การถนอมรักษาอาหาร    การป้องกันการเสียของอาหาร
• การประชุมปรึกษาหารือ    การปรึกษา
• ร่วมปรึกษาหารือกับ    ประชุมตกลงกับ