ภีรุกชาติ คือ

• พีรุกะชาด
  ว. ขี้ขลาด. (ป.).

• ภีรุ     พีรุกะ- ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. ( แช่งน้ำ ). ( ป. , ส. ).
• ภีรุก     พีรุกะ- ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. ( แช่งน้ำ ). ( ป. , ส. ).
• รุ     ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
• รุก     ๑ ก. ล่วงล้ำเข้าไปในเขตของผู้อื่น เช่น รุกที่ดิน ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, โดยปริยายหมายถึงคุกคามให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น
• กช     กด, กดชะ- ( กลอน ; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. ( สมุทรโฆษ ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• ชาติ     ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า;
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ผู้รักชาติ    n. คนที่มีความรู้สึกผูกพันและชื่นชมในประเทศของตน ตัวอย่างการใช้: คนไทยที่ช่วยกันอุดหนุนสินค้าไทยถือว่าเป็นผู้รักชาติ clf.: คน
• ชาติภูมิ    ชาดติพูม น. ถิ่นที่เกิด.
• ภินชาติ    ว. ต่างชาติ, ต่างชาติชั้น. (ป., ส. ภินฺนชาติ).
• ระลึกชาติ    ก. ระลึกถึงความเป็นไปในชาติก่อน.
• การรักชาติ    ชาตินิยม
• นักชาตินิยม    ผู้รักชาติ พวกชาตินิยม