ภีรุก- คือ
พีรุกะ-
ว. กลัว, ขี้ขลาด.
น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. (แช่งน้ำ). (ป., ส.).
- ภีรุ พีรุกะ- ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. ( แช่งน้ำ ). ( ป. , ส. ).
- ภีรุก พีรุกะ- ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. ( แช่งน้ำ ). ( ป. , ส. ).
- รุ ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
- รุก ๑ ก. ล่วงล้ำเข้าไปในเขตของผู้อื่น เช่น รุกที่ดิน ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, โดยปริยายหมายถึงคุกคามให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น
- ภูริ ๑ ว. มาก. (ป., ส.). ๒ น. แผ่นดิน. (ป.). ๓ น. ความฉลาด, ปัญญา. (ป.).
- ภูรี น. ความฉลาด, ปัญญา. (ป.).
- ภูมิรู้ พูม- น. ความรู้, พื้นความรู้.
- กู้ภัย ก. ช่วยให้รอดปลอดภัย.
- ภิสัก น. หมอ, แพทย์. (ป. ภิสกฺก; ส. ภิษชฺ).
- ภีรุกชาติ พีรุกะชาด ว. ขี้ขลาด. (ป.).
- ภัณฑาคาริก พันดาคาริก, พันทาคาริก น. เจ้าหน้าที่ผู้รักษาคลังเก็บสิ่งของของสงฆ์. (ป.).
- ภูเขาลูกเล็ก ภูเขา ที่สูง เนินเขา พื้นที่ภูเขา พื้นที่สูง หุบเขาที่สูง เนินเตี้ยต้นเขา
- อุปกรณ์กู้ภัย อุปกรณ์ช่วยชีวิต
- เจ้าหน้าที่กู้ภัย คนช่วยชีวิต ผู้ช่วยชีวิต
- ภู ๑ น. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.). ๒ น. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.