มกสะ คือ

• มะกะสะ
  น. ยุง. (ป.; ส. มศก).

• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะทกสะท้าน    ก. รู้สึกเกรงกลัว, รู้สึกเกรงกลัวจนตัวสั่น, เช่น เขาข่มขู่ฉันเสียจนสะทกสะท้านพูดไม่ถูก เธอตอบคำถามผู้บังคับบัญชาอย่างไม่สะทกสะท้าน.
• สะบักสะบอม    ก. บอบช้ำเต็มที เช่น ถูกชกเสียสะบักสะบอม.
• สะอึกสะอื้น    ก. ร้องไห้ร่ำไรมีเสียงสะอื้นเป็นห้วง ๆ เช่น เด็กถูกตี หลังจากหยุดร้องไห้แล้วก็ยังสะอึกสะอื้นอยู่. ว. อาการที่ร้องไห้ร่ำไรมีเสียงสะอื้นเป็นห้วง ๆ เช่น แม่ตีทีเดียว ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปตั้งชั่วโมง.
• สะอึกสะอื้นกับ    คร่ําครวญกับ
• ้สะอึกสะอื้น    คร่ําครวญ ร้องไห้ฟูมฟาย
• ลูกสะกด    น. ลูกประคำที่เป็นลูกคั่น.
• ลูกสะบ้า    น. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, สะบ้าหัวเข่า ก็ว่า.
• ลูกสะใภ้    น. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
• การสะอึกสะอื้น    การคร่ําครวญ การฟูมฟาย เสียงสะอื้น การร้องไห้คร่ําครวญ
• คนสะอึกสะอื้น    คนที่สูดจมูกบ่อยๆ
• ซึ่งไม่สะทกสะท้าน    ซึ่งไม่ท้อถอย ซึ่งไม่หวั่นกลัว ซึ่งตาค้าง ซึ่งไม่กระพริบตา ซึ่งไม่ถูกรบกวน ซึ่งไม่ขวยเขิน ซึ่งไม่มียางอาย ซึ่งไม่ละอาย ซึ่งไม่กระทบกระเทือน
• ร้องไห้สะอึกสะอื้น    เสียงร่ำไห้ เสียงสะอึกสะอื้น สะอื้นไห้
• สะทกสะเทิ้น    v. ไม่กล้าสบตาเป็นต้น ด้วยความอาย , ชื่อพ้อง: ขวยเขิน, ขวยอาย, สะเทิ้น, สะเทิ้นเขินอาย คำตรงข้าม: ด้าน, หน้าด้าน ตัวอย่างการใช้: หญิงจะสะทกสะเทิ้นและสงวนท่าทีเพราะไม่รู้ว่าชายจะจริงจังก