มทนียะ คือ
- มะทะ-
ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ควรเมา. (ป.).
- มท กระทรวงมหาดไทย
- ทน ก. อดกลั้นได้, ทานอยู่ได้, เช่น ทนด่า ทนทุกข์ ทนหนาว, ไม่แตกหักหรือบุบสลายง่าย เช่น ของดีใช้ทน ไม้สักทนกว่าไม้ยาง. ว. แข็งแรง, มั่นคง, เช่น
- ยะ ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
- ขาทนียะ ขาทะ- (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว, มักใช้เข้าคู่กับคำ โภชนียะ เป็น ขาทนียโภชนียะ หมายความว่า อาหารที่ควรเคี้ยวและอาหารที่ควรบริโภค. (ป.).
- มัทนียะ มัดทะนียะ ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ชวนให้เมา. (ป. มทนีย).
- มทนะ มะทะ- น. กามเทพ. (ส.).
- ยอมทน ทน อดทน ทนต่อ อดกลั้น
- เต็มทน adv. ใช้แสดงว่ามีระดับสูงมากจนอาจส่งผลต่อไป , , ชื่อพ้อง: ครามครัน, เต็มแก่, เต็มที, เต็มประดา ตัวอย่างการใช้: ผมเบื่อพวกแก่วัดเหล่านี้เต็มทน
- เมทนี เมทะ- น. แผ่นดิน. (ป. เมทนี, เมทินี; ส. เมทินี).
- เมทนีดล น. พื้นแผ่นดิน. (ป.).
- โมทนา ๑ โมทะนา ก. บันเทิง, ยินดี, พลอยยินดี. (ช.). ๒ โมทะนา ก. พลอยบันเทิง, พลอยยินดี. (ตัดมาจาก อนุโมทนา). (ป., ส. โมทน).
- ความทน ความคงทน ความทนทาน
- อนุโมทนา ก. ยินดีตาม, ยินดีด้วย, พลอยยินดี; เรียกคำให้ศีลให้พรของพระว่า คำอนุโมทนา. (ป., ส.).
- การยอมทน การอดทน การทนทาน
- อนุโมทนาบัตร น. บัตรที่แสดงความพลอยยินดีหรืออนุโมทนาต่อบุญกุศลที่บุคคลนั้น ๆ ได้ทำแล้ว.