มธุตฤณ คือ

• -ตฺริน
  น. อ้อย. (ส.).

• มธุ     มะ- น. น้ำหวาน, น้ำผึ้ง. ( ป. , ส. ).
• ธุต     ทุด, ทุด- ( แบบ ) น. นักเลง. ( ป. ธุตฺต).
• ตฤณ     ตฺริน, ตฺรินนะ- ( แบบ ) น. หญ้า. ( ส. ; ป. ติณ).
• ฤณ     ริน น. หนี้, หนี้สิน; ภาระ. ( ส. ; ป. อิณ).
• ตฤณ-    ตฺริน, ตฺรินนะ- (แบบ) น. หญ้า. (ส.; ป. ติณ).
• ตฤณมัย    ว. แล้วไปด้วยหญ้า, ทำด้วยหญ้า. น. สนามหญ้า. (ส.).
• ตฤณชาติ    น. หญ้าต่าง ๆ. (ส.).
• ตฤท    ตฺริด (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).
• ตฤป    ตฺริบ (แบบ) ก. อิ่ม, ให้อิ่ม, ให้กิน, เลี้ยง, กิน เช่น ตฤปตฤณ. (ส.; ป. ตปฺป).
• ตฤๅ    ตฺรี น. ปลา, โดยมากใช้ ตรี. (ข. ตฺรี).
• ตฤตีย    ตฺริตียะ- (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).
• ตฤตีย-    ตฺริตียะ- (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).
• ตฤตียะ    ตฺริตียะ- (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).
• ตฤษณา    ตฺริดสะหฺนา (แบบ) น. ความปรารถนา, ความอยาก, ความดิ้นรน. (ส.; ป. ตณฺหา).
• ภราตฤ    พะราดอน, พะราดา, พะราตฺระ-, พะราตฺรึ- น. พี่ชาย, น้องชาย. (ส. ภฺราตฺฤ; ป. ภาตา, ภาตุ).