มธุโกศ คือ

• น. รวงผึ้ง. (ส.).

• มธุ     มะ- น. น้ำหวาน, น้ำผึ้ง. ( ป. , ส. ).
• โก     พี่
• โกศ     ๑ โกด น. ที่ใส่ศพนั่ง เป็นรูปกลมทรงกระบอก ฝาครอบมียอด, ที่ใส่กระดูกผี มีขนาดต่าง ๆ ฝาครอบมียอด; คลัง. ( ส. ). ๒ โกด น. ฝัก, กระพุ้ง;
• ธัญโกศ    น. ฉางข้าว, ยุ้งข้าว. (ป. ธญฺ + ส. โกศ).
• ลงโกศ    ก. บรรจุศพลงในโกศ, เข้าโกศ ก็ว่า.
• เข้าโกศ    ก. บรรจุศพลงในโกศ, ลงโกศ ก็ว่า.
• โกศล    -สน ว. ฉลาด. (ส.).
• พระโกศ    โกศ โลง หีบศพ โลงผี โลงศพ หีบพระศพ
• หม้อรูปโกศ    ส่วนที่เป็นรูปโกศ อ่าง โกศ
• โกรมธาตุ    (โบ) น. ธาตุใต้ฟ้า คือแผ่นดิน เช่น ปางน้นนไกรโกรมธาตุ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
• อัศวโกศล    ว. ผู้มีความชำนาญในเรื่องม้า. (ส. อศฺว + โกศล).
• ส่วนที่เป็นรูปโกศ    หม้อรูปโกศ อ่าง โกศ
• มธุกร    -กอน น. ผู้ทำน้ำหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
• มธุกรี    -กะรี น. แมลงผึ้งตัวเมีย. (ป.; ส. มธุกรินฺ).
• มธุปะ    น. ผู้ดื่มน้ำหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).