มธุสร คือ

• -สอน
  น. เสียงหวาน. (ป.; ส. มธุสฺวร).

• มธุ     มะ- น. น้ำหวาน, น้ำผึ้ง. ( ป. , ส. ).
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• มธุกร    -กอน น. ผู้ทำน้ำหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
• มธุกรี    -กะรี น. แมลงผึ้งตัวเมีย. (ป.; ส. มธุกรินฺ).
• มธุปะ    น. ผู้ดื่มน้ำหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
• มธุร    มะทุระ- น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน, ไพเราะ. (ป., ส.).
• มธุร-    มะทุระ- น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน, ไพเราะ. (ป., ส.).
• มธุรส    น. น้ำผึ้ง, รสหวาน, อ้อย. ว. ไพเราะ เช่น มธุรสวาจา. (ป., ส.).
• มธุระ    มะทุระ- น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน, ไพเราะ. (ป., ส.).
• เมธ    เมด น. การเซ่นสรวง, การบูชายัญ, มักใช้เป็นส่วนหลังสมาส เช่น อัศวเมธ. (ป., ส.).
• เมธี    น. นักปราชญ์. (ป., ส.).
• การถ่ายละอองเกสรตามธรรมชาติ    การถ่ายละอองเกสรแบบเปิด การถ่ายละอองเกสรโดยลม
• การถ่ายละอองเกสรที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ    การควบคุมการถ่ายละอองเกสร
• คุมธาตุ    ก. ทำให้ธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม ในร่างกายเป็นปรกติสม่ำเสมอกัน.
• ตรีมธุระ    -มะทุระ น. ของมีรสดี ๓ อย่าง คือ น้ำตาล น้ำผึ้ง น้ำมันเนย.