อัศวโกศล คือ
- ว. ผู้มีความชำนาญในเรื่องม้า. (ส. อศฺว + โกศล).
- อัศว อัดสะวะ- น. ม้า. ( ส. ; ป. อสฺส).
- โก พี่
- โกศ ๑ โกด น. ที่ใส่ศพนั่ง เป็นรูปกลมทรงกระบอก ฝาครอบมียอด, ที่ใส่กระดูกผี มีขนาดต่าง ๆ ฝาครอบมียอด; คลัง. ( ส. ). ๒ โกด น. ฝัก, กระพุ้ง;
- โกศล -สน ว. ฉลาด. ( ส. ).
- อัศวโกวิท น. ผู้มีความชำนาญในเรื่องม้า. (ส. อศฺว + โกวิท).
- เกศวะ -สบ, เกสะวะ ว. ผู้มีผมงาม, ใช้เป็นนามของพระนารายณ์หรือพระกฤษณะซึ่งเป็นอวตารปางหนึ่งของพระนารายณ์. (ส.).
- อิมมิวโนโกลบูลิน อิมมูนโกลบูลิน แกมมาโกลบูลิน
- ธัญโกศ น. ฉางข้าว, ยุ้งข้าว. (ป. ธญฺ + ส. โกศ).
- มธุโกศ น. รวงผึ้ง. (ส.).
- ลงโกศ ก. บรรจุศพลงในโกศ, เข้าโกศ ก็ว่า.
- เข้าโกศ ก. บรรจุศพลงในโกศ, ลงโกศ ก็ว่า.
- อัศว- อัดสะวะ- น. ม้า. (ส.; ป. อสฺส).
- ตัวโกง n. ผู้แสดงบทร้าย มักใช้อุบายเล่ห์เหลี่ยมเพื่อให้ประโยชน์ที่ตนต้องการโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรม ชื่อพ้อง: ตัวร้าย ตัวอย่างการใช้: ตัวโกงในละครมักจะเป็นคนมีหนวด
- พระโกศ โกศ โลง หีบศพ โลงผี โลงศพ หีบพระศพ
- หม้อรูปโกศ ส่วนที่เป็นรูปโกศ อ่าง โกศ
มือถือ