มัดไว้รวมกัน คือ

• ผูกรวมกัน

• มัด     ก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.
• มัดไว้     ห่อไว้
• ไว     ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน. ก.
• ไว้     ก. เก็บเข้าที่, เอาเข้าที่, เช่น เอาของไปไว้ที่, วาง เช่นเอาไว้ตรงนั้นแหละ ไว้ของให้เป็นที่,
• รวม     ก. บวกเข้าด้วยกัน, ผสมเข้าด้วยกัน, เช่น รวมคะแนน รวมเงิน, เข้าร่วมกัน, คละปนกัน, เช่น รวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย อยู่รวมกัน, ผนึกเข้าด้วยกัน เช่น
• รวมกัน     รวมกลุ่ม จับกลุ่ม รวมเข้าด้วยกัน รวมเป็นหน่วยเดียวกัน รวบไว้ด้วยกัน ผสมเข้าด้วยกัน ซึ่งเป็นพวกกัน ผสมกัน ปนกัน ประสม ประสมประเส ผสม พลอยเข้าด้วย
• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• รวมกันไว้    กอง ซ้อน ทับ สุม วางซ้อนๆกันขึ้นไป สุมไว้เป็นกอง เอามาสุมไว้
• บรรจุไว้รวมกัน    ห่อไว้ด้วยกัน
• ี่รวมกัน    ร่วมกัน
• รวมกลุ่ม    รวมกัน จับกลุ่ม รวมตัว ออกันเต็ม ชุมนุม เกาะกลุ่ม จัดกลุ่ม แบ่งกลุ่ม เข้ารวมกัน รวมกลุ่มกัน รวมพวก ตั้งวง รวม ชุมนุมกัน ประชุม ร่วมชุมนุม ออกัน กรู ูแห่กันไปป ใส่เข้ากองกลาง รวมตัวกัน จับกลุ่มกัน
• ี่รวมกลุ่ม    จัดกลุ่ม แบ่งกลุ่ม
• ตีรวมกัน    ตีให้เข้ากัน
• อยู่รวมกัน    อยู่ในที่เดียวกัน