มิญช- คือ

• มินชะ-
  น. เยื่อ, แก่นหรือเมล็ด. (ป.).

• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิญช     มินชะ- น. เยื่อ, แก่นหรือเมล็ด. ( ป. ).
• มัญชุ    ว. ไพเราะ. (ป., ส.).
• มัญชิษฐะ    มันชิดถะ, มันชิดถา น. ฝาง. (ส.; ป. มญฺเชฏฺ).
• มัญชิษฐา    มันชิดถะ, มันชิดถา น. ฝาง. (ส.; ป. มญฺเชฏฺ).
• มัญชีร    มันชีระ- น. กำไลเท้า. (ส.).
• มัญชีร-    มันชีระ- น. กำไลเท้า. (ส.).
• มัญชุสา    น. ลุ้ง, หีบ. (ป.).
• มัญชูสา    น. ลุ้ง, หีบ. (ป.).
• มุญชะ    มุนชะ น. พืชจำพวกหญ้าปล้อง; ปลาค้าว. (ป., ส.).
• มิญชเคมี    ชีวเคมี พฤกษเคมี เคมีชีวภาพ
• มุนิกุญชร    น. นามพระพุทธเจ้า. (ป.).
• อัฐิมิญชะ    น. เยื่อในกระดูก. (ป. อฏฺfig0129.jpg (ฐิ)มญฺช).
• ที่มีอยู่ในบัญชี    ที่มีอยู่ในรายการ
• ที่ไม่มีอยู่ในบัญชี    ที่ไม่มีอยู่ในรายการ