มีลมพายุ คือ

• มีมรสุม
  รุนแรง
  สับสนวุ่นวาย
  โกลาหล

• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีลม     คล้ายลม ตากลม ปลิวได้ง่าย พูดไร้สาระ มีลมพัด มีลมแรง เบามาก
• ลม     ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
• ลมพายุ     น. พายุ.
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาย     น. เครื่องมือสำหรับพุ้ยน้ำให้เรือเดิน ทำด้วยไม้ มีด้ามกลมยาวประมาณ ๒ ศอกสำหรับจับ ด้านที่ใช้พุ้ยน้ำมีลักษณะแบน, ถ้าลอกลวดเป็นคิ้วตลอดกลางใบพาย
• พายุ     น. ลมแรง. ( ป. , ส. วายุ ว่า ลม).
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• มีลมพายุที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน    มีความยุ่งยาก
• พายุที่มีแต่ลมไม่มีฝน    ลมพายุ
• มีลมพัด    คล้ายลม ตากลม ปลิวได้ง่าย พูดไร้สาระ มีลม มีลมแรง เบามาก
• ลมพายุที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน    ความยุ่งยากอย่างกะทันหัน ความโกลาหลอย่างกะทันหัน
• ที่ลมพัดพามา    ที่เกิดจากลมพัดมา
• ขนมพาย    พาย ขนมยัดไส้ที่มีเปลือกกรอบ พายเนื้อ อาหารมีเปลือกกรอบทําด้วยแป้งอบ
• ที่มีลมพัดผ่าน    ที่มีลมโกรก

• เซอร์มีลมพายุบนน้อมกราบ ขวา
• นอกจากนี้ยังมีลมพายุแรง