มีฤทธิ์อ่อน คือ

• ละ-มุนละไม

• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีฤทธิ์     ทำให้มึนเมา
• ฤทธิ์     ริด น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. ( ส. ; ป. อิทฺธิ).
• ทธิ     ทะทิ ( แบบ ) น. นมส้ม คือนมที่ขึ้นฝาแปรสภาพเป็นนมเปรี้ยว อยู่ในจำพวกเบญจโครส. ( ป. , ส. ).
• อ่อน     ว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน; ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าวอ่อน;
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• อิทธิฤทธิ์    น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์; (ปาก) อำนาจ.
• สารหรือ ยาที่มีฤทธิ์ดังกล่าว    ซึ่งป้องกันหรือทำให้ปราศจากเชื้อจุลินทรีย์
• ฤทธี    ฤทธา ฤทธิ์
• ทำฤทธิ์    ก. ทำพยศหรืออาละวาดเพื่อให้ได้รับการเอาอกเอาใจ (มักใช้แก่เด็ก), ทำฤทธิ์ทำเดช ก็ว่า.
• ทําฤทธิ์    ทําพยศ ทําฤทธิ์ทําเดช ออกฤทธิ์ อาละวาด แผลงฤทธิ์
• บุญฤทธิ์    บุนยะ- น. ความสำเร็จด้วยบุญ.
• พฤทธิ์    พฺรึด น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤฒิ ก็ใช้; ในไวยากรณ์หมายถึงเสียงยาวที่สุดของสระต่าง ๆ คือ ในบาลีและสันสกฤตได้แก่ อา เป็นพฤทธิ์ของ อะ เป็นต้น. ก. กระทำสระให้ยาวเช่นนั้น. (ส.
• พฤทธ์    พฺรึด น. ผู้ใหญ่. ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า, (ตรงข้ามกับ ยุว); ฉลาด, ชำนาญ; เจนจบ, พฤฒ ก็ใช้. (ส. วฺฤทฺธ).
• ฤทธา    ริด- น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์ เช่น รุ่งเรืองฤทธาศักดาเดช. (อิเหนา). (ส.; ป. อิทฺธา).

• สาโทของเซนต์จอห์นถือเป็นพืชที่มีฤทธิ์อ่อนแอดังนั้นในระยะยาวการกลืนกินอาจทำให้เกิดอาการไม่สบายในตับความรู้สึกขมในปากและในผู้ชายนอกจากนี้ความอ่อนแอของความแรง