ยืนด้วยขา คือ

• ลุกยืนสองขา

• ยืน     ก. ตั้งอยู่ เช่น เสายืนเรียงเป็นแถว, เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป. ว. นาน, ยาว เช่น อายุยืน, ยืด เช่น คบกันยืนนาน; คงอยู่,
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ดันด้วยข้อศอก    เอาศอกดัน ใช้ข้อศอกดัน
• ฟันด้วยขวาน    ตัดออก ตัดด้วยขวาน โค่นด้วยขวาน
• โค่นด้วยขวาน    ตัดด้วยขวาน ฟันด้วยขวาน
• ยืนยันด้วย    เห็นด้วย
• ยึดด้วยข้อต่อ    ใส่ข้อต่อ
• เสยขนด้วยปาก    ภาคภูมิใจ แต่งตัว สวยงาม ใช้ขนด้วยปาก
• ชนด้วยเขา    ส่วนใบเรือที่โปร่งลม
• ขายขาด    ก. ขายไม่รับคืน.
• ก่ายขา    พาด
• ปุยขาว    ดู กระโดน.
• หมุยขาว    ดู กระเบียน (๒).
• ตัดด้วยขากรรไกร    ตัด ตัดเล็ม เล็มด้วยขากรรไกร

• ไม่ต้องห่วง พ่อกลับมายืนด้วยขาของตัวเองอีกครั้งแล้ว
• วันนี้ ที่สามารถมายืนด้วยขาทั้งสองข้างได้
• ไม่เคยได้ยืนด้วยขาของตัวเอง *
• # ยืนด้วยขาสองข้างนี้ #
• ยืนด้วยขาตนเองลำบาก
• หลังจากความเหนื่อนยากมาสองชั่วคนของครอบครัวสเติร์น ในที่สุดบริษัทปาเต็ก ฟิลิปป์ก็สามารถกลับมายืนด้วยขาของตัวเองได้อีกครั้ง