ระร่าย คือ

• ก. เดินได้จังหวะ.

• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ร่า     ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
• ร่าย     ๑ น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทร้อยกรองแบบหนึ่ง เช่น ร่ายยาว ร่ายสุภาพ ร่ายดั้น ร่ายโบราณ; ทำนองร้องอย่างหนึ่งของละครรำ เรียกว่า ร้องร่าย. ๒ ก.
• ระรี่    ว. หัวเราะร่วน.
• ระริกระรี้    v. แสดงดีใจเป็นอย่างมาก ตัวอย่างการใช้: เธออายุปูนนี้แล้ว ยังอุตส่าห์มีคนมาติดพัน จะไม่ให้ระริกระรี้ได้ยังไงล่ะ
• ระรี่ระริก    กระทิกกระทวย ระริกระรี้
• ระแคะระคาย    น. เค้าเงื่อนที่ทราบมานิด ๆ หน่อย ๆ แต่ยังยืนยันให้แน่นอนไม่ได้, ระเค็ดระคาย ก็ว่า.
• รู้ระแคะระคาย    v. ทราบเค้าเงื่อนที่ทราบมานิดๆ หน่อยๆ แต่ยังยืนยันให้แน่นอนไม่ได้ ชื่อพ้อง: รู้ระเค็ดระคาย, ระแคะระคาย ตัวอย่างการใช้: กองทัพเรือสหรัฐพยายามจะปกปิดเรื่องเรือล่มไว้ แต่ประชาชนทั่วไปก็เริ่
• ชําระร่างกาย    ชําระล้างร่างกาย ทําความสะอาดร่างกาย ล้างตัว อาบน้ํา
• พระราโชบาย    นฤปนีติ
• พระรูป    น. เจ้านายที่เสด็จบวชเป็นชี.
• พระรูปชี    น. เจ้านายที่เสด็จบวชเป็นชี.
• มะระ    น. ชื่อไม้เถาชนิด Momordica charantia L. ในวงศ์ Cucurbitaceae ผลขรุขระ รสขม กินได้, ผักไห่ ก็เรียก.
• มะระกู่    บ้องยาสูบ
• ระรวย    ว. รวย ๆ, แผ่ว ๆ, เบา ๆ, เช่น หายใจระรวย ลมพัดมาระรวย; ส่งกลิ่นหอมน้อย ๆ เช่น หอมระรวย.