ระลง คือ

• (กลอน) ก. ครั่นคร้าม, กลัว.

• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• เคาะลง    ตบเบา ๆ ลงไป ทําให้หล่น ผลักล้มลง เคาะออก
• กระลด    -หฺลด (กลอน; แผลงมาจาก กลด) น. ร่ม เช่น เทียวทองธงชัย และแซงกระลดชุมสาย. (สมุทรโฆษ).
• กระลบ    -หฺลบ (กลอน; แผลงมาจาก กลบ) ก. ตระหลบ. ว. ฟุ้ง เช่น ก็หอมกระลบอบองค์. (ม. คำหลวง จุลพน).
• กระลัด    -หฺลัด (กลอน; แผลงมาจาก กลัด) ว. เข้มแข็ง เช่น กระลัดในกลางสงคราม. (สมุทรโฆษ).
• กระลับ    -หฺลับ (กลอน) แผลงมาจาก กลับ เช่น ก็กระลับกระลอกแทง. (อนิรุทธ์).
• กระลา    ๑ (โบ) น. ท่วงที. (อนันตวิภาค); ที่, กอง, เช่น กระลาบังคลคนผจง. (ดุษฎีสังเวย). (เทียบ ข. กฺรฬา). ๒ น. องค์ของการบูชา เช่น กระลาพิธีกรกุณฑ์. (เสือโค). (แผลงมาจาก กลา). (ส. กลา มีองค์ ๓ คือ มนตร์ สัมภ
• กระลำ    (กลอน; ย่อมาจาก กระลำพร) น. โทษใหญ่, ความฉิบหาย, เช่น จะเกิดกระลีกระลำแต่ล้วนร้อนใจ. (โชค-โบราณ). (ดู กลัมพร).
• กระลิง    (กลอน) ก. จับ, ถือ, โดยมากใช้เป็น กระลึง.
• กระลี    น. สิ่งร้าย, โทษ. ว. ร้าย เช่น กระลีชาติ กระลียุค.
• กระลึง    (โบ) ก. จับ, ถือ, เช่น ชดกรกระลึงกุมแสง. (ลอ).
• กระลุมพู    น. นกลุมพู เช่น เหล่ากระลิงโกกิลา กระลุมพูก็โผผิน. (ม. ร่ายยาว มหาพน). (ดู ลุมพู).
• กระลูน    (กลอน) น. ความเศร้าโศก. ว. น่ากรุณา, น่าสงสาร, เช่น อ่อนจิตสวามีอันพูนกระลูนนุกูลภรรยายิ่งยอดกว่าอันภิปราย. (สรรพสิทธิ์). (ป. กลูน).
• กระลู่น์    ว. น่าสงสาร เช่น กระลู่น์แลดูดาลแสยง. (สุธน).

• คุณเลยสะกดจิตและฝังความทรงจำเกี่ยวกับทาโดโคโระลงไป
• มันเกิดขึ้นตอนที่ฉันกำลังจะใส่เทมปุระลงในน้ำมันน่ะ
• นำสัมภาระลงใต้ท้องเครื่องและยื่นเอกสารเพื่อตรวจสอบ
• ห้ามทิ้งขยะใดๆ นอกเหนือจากกระดาษชำระลงในโถ
• กรุณาระมัดระวัง ขณะลงจากรถ แล้วอย่าลืมสัมภาระลงไปให้ครบ
• ตอนนี้ข้าอยากวางสัมพาระลงจากหลังของข้า
• ผู้ใหญ่ เด็ก อัตราค่าสัมภาระลงทะเบียนส่วนเกิน ต่อ กิโลกรัม
• กรุณาทิ้งกระดาษชำระลงในโถและกดชักโครก
• ประธานคณะกรรมการตรวจสอบ หรือ ผู้ตรวจสอบอิสระลงนามรับรองเอกสาร
• นัดลูกค้าแพภูตะวัน ที่ออฟฟิศแพภูตะวัน พร้อมเตรียมสัมภาระลงเรือ