รัชกะ คือ
- น. รชกะ, คนย้อมผ้า, คนซักผ้า. (ป., ส.).
- รัช ๑ น. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. ( ป. รช). ๒ รัดชะ- น. ความเป็นพระราชา, ราชสมบัติ. ( ป. รชฺช).
- ชก ก. ต่อยด้วยหมัดหรือกำปั้น.
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- ขัชกะ ขัด, ขัดชะกะ (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว เช่น ตั้งขัชกโภชนาหาร. (ม. ร่ายยาว ชูชก). (ป. ขชฺช, ขชฺชก).
- ปูชกะ -ชะกะ น. ผู้บูชา. (ป., ส.).
- ยาชกะ -ชะกะ น. ผู้ที่ทำพิธีบูชาหรือพิธีบวงสรวงแทนผู้อื่น. (ป., ส.).
- รชกะ ระชะกะ น. คนย้อมผ้า, คนซักผ้า. (ป., ส.).
- วาณิชกะ วานิด, วานิดชะ- น. พ่อค้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ พ่อค้า เป็น พ่อค้าวาณิช. (ป., ส.).
- โยชกะ โยชะกะ ก. ผู้ทำการประกอบ, ผู้ใช้, ผู้ผูก, ผู้จัด, ผู้เตรียม. (ส.).
- รัชกาล น. เวลาที่ครองราชสมบัติของพระมหากษัตริย์องค์หนึ่ง ๆ, โดยอนุโลมใช้หมายถึงองค์พระมหากษัตริย์ในรัชกาลนั้น ๆ เช่น รัชกาลที่ ๕ เสด็จประพาสต้น.
- นิรุทกะ -รุทะกะ (แบบ) ว. ไม่มีน้ำ. (ป.).
- รุกขกะ -ขะกะ น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).
- รับราชการ ก. เข้าทำงานของรัฐบาลหรือของพระเจ้าแผ่นดิน.
- รูปแกะสลัก งานแกะสลัก ประติมากรรม รูปปั้น รูปหล่อ รูปสลัก ผลงานศิลปะสามมิติที่จำลองรูปคนหรือสัตว์
- ร้องไห้กะซิก ร้องคร่ําครวญ
มือถือ