รัศมิมาน คือ
- มิ ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- มาน ๑ น. ชื่อโรคจำพวกหนึ่ง เกิดได้หลายสาเหตุ เช่น มีถุงน้ำเกิดที่เยื่อบุช่องท้อง การอุดกั้นหลอดเลือดดำหรือทางเดินของน้ำเหลือง ตับแข็ง ลิ้นหัวใจพิการ
- รัศมี น. แสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลาง, แสงสว่าง; เส้นที่ลากจากจุดศูนย์กลางของวงกลมไปถึงเส้นรอบวง. (ส.; ป. รํสิ).
- มีรัศมี ทรงกลด ล้อมรอบด้วยรัศมี
- รัศมิมัต ว. มีรัศมี, ใช้ รัศมิมาน ก็ได้. (ส.; ป. รํสิมนฺตุ, รํสิมา).
- แผ่รัศมี v. เปล่งแสงสว่างพวยพุ่งออกจากจุดกลาง , ชื่อพ้อง: เปล่งรัศมี ตัวอย่างการใช้: ทุกคนในที่นั้นมองเห็นพระพุทธรูปแผ่รัศมีออกมาจากทางด้านหลังเป็นแฉกๆ
- ทศมาส น. ๑๐ เดือน.
- บัพติศมา ศีลจุ่ม ศีลล้างบาป
- หิรัณยรัศมี หิรันยะรัดสะหฺมี ว. มีสีผ่องดั่งเงินอย่างสีช้างเผือก. (ส.).
- จาตุรนต์รัศมี น. ผู้มีรัศมีแผ่ไปในทิศทั้ง ๔ คือ พระอาทิตย์. (ส.).
- (ทวาทศมาส) มาจาก ทวาทศมาส ฉบับโรงพิมพ์ ไท พ.ศ. ๒๔๖๐
- ทวาทศมาส สิบสองเดือน
- วิลิศมาหรา (ปาก) ว. หรูหรา เช่น แต่งตัววิลิศมาหรา.
- รู้สึกทรมาน รู้สึกอึดอัด รู้สึกไม่สบายใจ
มือถือ