รัศมี คือ

• น. แสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลาง, แสงสว่าง; เส้นที่ลากจากจุดศูนย์กลางของวงกลมไปถึงเส้นรอบวง. (ส.; ป. รํสิ).

• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีรัศมี    ทรงกลด ล้อมรอบด้วยรัศมี
• รัศมิมัต    ว. มีรัศมี, ใช้ รัศมิมาน ก็ได้. (ส.; ป. รํสิมนฺตุ, รํสิมา).
• รัศมิมาน    ว. มีรัศมี. (ส.).
• แผ่รัศมี    v. เปล่งแสงสว่างพวยพุ่งออกจากจุดกลาง , ชื่อพ้อง: เปล่งรัศมี ตัวอย่างการใช้: ทุกคนในที่นั้นมองเห็นพระพุทธรูปแผ่รัศมีออกมาจากทางด้านหลังเป็นแฉกๆ
• หิรัณยรัศมี    หิรันยะรัดสะหฺมี ว. มีสีผ่องดั่งเงินอย่างสีช้างเผือก. (ส.).
• จาตุรนต์รัศมี    น. ผู้มีรัศมีแผ่ไปในทิศทั้ง ๔ คือ พระอาทิตย์. (ส.).
• ความสว่างหรือแสงที่แผ่รัศมี    ความร่าเริงแจ่มใส
• รัศมีการตัดหญ้า หรือข้าวด้วยเคียว    cut a swath ดึงดูดความสนใจมาก การตวัดรอบหนึ่ง ส่วนที่ถูกตัดออกโดยเคียว หญ้าหรือต้นข้าวที่ถูกตัดออก
• ทศม    ทะสะมะ-, ทดสะมะ- (แบบ) ว. ที่ ๑๐ เช่น ทศมสุรทิน = วันที่ ๑๐. (ส.).
• ทศม-    ทะสะมะ-, ทดสะมะ- (แบบ) ว. ที่ ๑๐ เช่น ทศมสุรทิน = วันที่ ๑๐. (ส.).
• ทศมี    ทะสะมี, ทดสะมี (แบบ) ว. ที่ ๑๐ เช่น ทศมีดิถี = วัน ๑๐ ค่ำ. (ส.).
• ศมะ    สะ- น. ความสงบ, ความนิ่ง. (ส.; ป. สม).
• รัศมีที่แผ่ออกรอบศีรษะของผู้วิเศษ    กลด ทรงกลด บารมี บุญวาสนา รัศมี รัศมีคล้ายแสงเรืองรอบศีรษะของภาพเทพเจ้า วงแหวนรอบหัวนม แสงหรือสีที่มีลักษณะดังกล่าว
• กัศมล    กัดสะมน (แบบ) ว. น่าเกลียด, ไม่งาม, อุจาด, เช่น บพิตรพราหมณ์นี้กาจกัศมลร้ายพ้นคนในโลกย์นี้. (ม. คำหลวง กุมาร). (ส.).

• ก็เลยคอยกีดกันพวกเขา จากรัศมีโรงแรมส่วนตัวของผม
• ฉันให้ฟลอยด์และทุกๆคน ออกจากภายในรัศมีสงครามนี้
• และไม่มีใครเหลือแล้ว ในรัศมีวิทยุสงครามโลกเนี่ย
• และที่เหลือจะตรวจสอบอีกครึ่งไมล์ ในรัศมีรอบนอก .
• รวมทั้งรัศมีความห่างของ ช่วงแขนทั้งสองข้างด้วย
• ถ้ามันเกิดขึ้นในพื้นที่ รัศมีการระเบิดเท่านั้น
• ให้คนอื่นเห็นว่าถ้าพวกเขาสามารถบดบังรัศมีของฉัน
• ภายใต้รัศมีดวงจันทร์ที่เก็บเกี่ยวพวกเขาที่หนี
• คริสเตียนมีรัศมีอันอ่อนโยนบางเบารอบๆตัวพวกเขา
• ถ้านางมีชีวิตอยู่ ท่านจะไม่มีวันลบรัศมีของนางได้