จาตุรนต์รัศมี คือ

• น. ผู้มีรัศมีแผ่ไปในทิศทั้ง ๔ คือ พระอาทิตย์. (ส.).

• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาตุ     ว. แปลงมาจาก จตุ หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.
• จาตุร     จาตุระ- ( แบบ ) ว. แปลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.
• จาตุรนต์     ( แบบ ) น. เจ้าแห่งโลกหรือแห่งทิศทั้ง ๔. ( ป. , ส. ).
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• รน     ก. นิ่งอยู่ไม่ได้, เร่าร้อน, เช่น รนหาที่ตาย รนหาเรื่อง.
• รัศมี     น. แสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลาง, แสงสว่าง; เส้นที่ลากจากจุดศูนย์กลางของวงกลมไปถึงเส้นรอบวง. ( ส. ; ป. รํสิ).
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• จาตุรันต์    (แบบ) น. เจ้าแห่งโลกหรือแห่งทิศทั้ง ๔. (ป., ส.).
• จาตุร-    จาตุระ- (แบบ) ว. แปลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.
• มีรัศมี    ทรงกลด ล้อมรอบด้วยรัศมี
• รัศมิมัต    ว. มีรัศมี, ใช้ รัศมิมาน ก็ได้. (ส.; ป. รํสิมนฺตุ, รํสิมา).
• รัศมิมาน    ว. มีรัศมี. (ส.).
• แผ่รัศมี    v. เปล่งแสงสว่างพวยพุ่งออกจากจุดกลาง , ชื่อพ้อง: เปล่งรัศมี ตัวอย่างการใช้: ทุกคนในที่นั้นมองเห็นพระพุทธรูปแผ่รัศมีออกมาจากทางด้านหลังเป็นแฉกๆ
• หิรัณยรัศมี    หิรันยะรัดสะหฺมี ว. มีสีผ่องดั่งเงินอย่างสีช้างเผือก. (ส.).

• พญ . ชินมนัส ตั้งจาตุรนต์รัศมี งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้