รำบาญ คือ

• ก. รบศึก, รบ. (แผลงมาจาก ราญ).

• รำ     ๑ น. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร. ๒ ก. แสดงท่าเคลื่อนไหวโดยมีลีลาและแบบท่าเข้ากับจังหวะเพลงร้องหรือเพลงดนตรี เช่น รำฉุยฉายพราหมณ์
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• รำคาญ    ก. ระคายเคือง เช่น รำคาญหู รำคาญตา รำคาญเนื้อ รำคาญตัว; เบื่อ เช่น ทำสวนครัวแก้รำคาญ; ทำให้เดือดร้อน, เบื่อหน่าย, เช่น เสียงทะเลาะกันทำให้รำคาญ.
• รำราญ    ก. รบ. (แผลงมาจาก ราญ).
• ไม่รำคาญ    คัดค้านไม่ได้ ไม่ทำให้ไม่พอใจ ไม่อาจคัดค้านได้
• ทำบาป    ก. ประกอบกรรมชั่ว มีการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นต้น, ทำบาปทำกรรม ก็ว่า.
• ลำบาก    ว. เดือดร้อนเพราะถูกทรมานกายหรือใจ เช่น ตกอยู่ในฐานะลำบาก ตกที่นั่งลำบาก, ยาก เช่น ทำลำบาก ตัดสินใจลำบาก, ไม่สะดวก เช่น ทางลำบาก.
• ซื้อรำคาญ    ก. เสียเงินตราหรือสิ่งของเป็นต้นเพื่อตัดความรำคาญ.
• ตัดรำคาญ    ก. ทำให้ความรำคาญหมดไป เช่น เขามาเคี่ยวเข็ญให้ซื้อของอยู่นานจนต้องซื้อเพื่อตัดรำคาญ, เสียรำคาญ ก็ว่า.
• ทำให้รำคาญ    กวน รบกวน ก่อกวน ตามตื๊อ กวนประสาท ทำให้ฉุนเฉียว ทำให้อักเสบ ทำให้ระคายเคือง สร้างความรำคาญ
• น่ารำคาญ    น่ารังเกียจ มีกลิ่นน่ารังเกียจ ไม่น่ากิน
• รำคาญตา    v. เห็นแล้วรู้สึกรำคาญ ตัวอย่างการใช้: คุณนายเจริญจิตต์รู้สึกขำมากกว่ารำคาญตา
• รำคาญใจ    ก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ.
• เสียรำคาญ    ก. ทำให้ความรำคาญหมดไป เช่น เขามาเซ้าซี้ขอให้ช่วยซื้อของก็เลยต้องซื้อเพราะอดเสียรำคาญไม่ได้, ตัดรำคาญ ก็ว่า.
• คว่ำบาตร    (สำ) ก. ไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วย, เดิมหมายถึงสังฆกรรมที่พระสงฆ์ประกาศลงโทษคฤหัสถ์ผู้ประทุษร้ายต่อศาสนาด้วยการไม่คบ ไม่รับบิณฑบาต เป็นต้น.