ลรรลุง คือ

• ลัน-
  (กลอน) ว. เป็นทุกข์ถึง, เศร้าโศก, คร่ำครวญ. (ดู ละลุง ๑).

• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุง     ๑ น. พี่ชายของพ่อหรือแม่ หรือชายที่มีวัยไล่เลี่ยแต่แก่กว่าพ่อหรือแม่, คำเรียกชายที่ไม่รู้จักแต่มักจะมีอายุแก่กว่าพ่อหรือแม่. ๒ ดู กร่าง .
• กรรลึง    กัน- (กลอน; แผลงมาจาก กระลึง) ก. จับ.
• บรรลุถึง    มา มาถึง
• การได้บรรลุถึง    การมาถึง ผู้ที่มาถึง
• กรรลี    กัน- น. โทษ. (ส. กลี แผลงเป็น กระลี และแผลง กระลี เป็น กรรลี).
• บรรลัย    บันไล ก. ฉิบหาย, วอดวาย, ย่อยยับ, มอดม้วย, ประลัย ก็ว่า.
• บรรลุ    บัน- ก. ลุ, ถึง, สำเร็จ, เช่น บรรลุมรรคผล, ประลุ ก็ว่า.
• บรรลุผล    สัมฤทธิ์ สัมฤทธิ์ผล สําเร็จ ได้ผล รุ่งเรือง ได้ผลสําเร็จ ทําสําเร็จ แล้วเสร็จ ทําเสร็จ ประสบผล ประสบความสําเร็จ ประสบผลสําเร็จ สําเร็จผล เป็นผล ถึง ทำสำเร็จ
• พลรถถัง    พลขับรถถัง
• ครรลอง    คันลอง น. ทาง, แนวทาง, แบบฉบับ. (แผลงมาจาก คลอง).
• บรรลัยกัลป์    บันไลกัน น. เรียกไฟที่เชื่อกันว่าจะล้างโลกเมื่อสิ้นกัปว่า ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์ ก็ว่า.
• บรรลัยจักร    บันไลยะจัก ว. วายวอด, มักใช้เป็นคำด่าประกอบคำ ฉิบหาย เป็น ฉิบหายบรรลัยจักร.
• บรรลาย    ๑ บัน- (กลอน; แผลงมาจาก ปราย) ก. ปราย, โปรย, เช่น หยั่งหยาดวลาหกบรรลาย. (อุเทน). ๒ บัน- (กลอน; แผลงมาจาก ปลาย) น. ยอด, ที่สุด, ตรงข้ามกับ ต้น.
• พรรลาย    พันลาย ก. มากมาย, เกลื่อนกลาด; เซ็งแซ่ เช่น ร้องก้องเสียงพรรลาย. (ตะเลงพ่าย).