ละเมอเพ้อพก คือ
"ละเมอเพ้อพก" การใช้"ละเมอเพ้อพก" อังกฤษ
- ละ ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
- ละเมอ ก. พูด ทำ หรือแสดงในเวลาหลับ, ( ปาก ) โดยปริยายหมายความว่า หลงเพ้อ เช่น เขากลับไปนานแล้ว ยังละเมอว่าเขายังอยู่, มะเมอ ก็ว่า.
- เม น. แม่. ( ข. ).
- มอ ๑ น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ. ๒ น. เนินดินเล็ก ๆ อย่างภูเขา, เขาจำลองที่ทำไว้ดูเล่นในบ้าน
- เพ ก. พังทลาย.
- เพ้อ ก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.
- พ้อ ๑ ก. พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ, ตัดพ้อ หรือ ตัดพ้อต่อว่า ก็ใช้. ๒ ดู กะพ้อ ๒ .
- พก พะกะ- ( แบบ ) น. นกยาง. ( ป. ). ๑ น. ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ เรียกว่า ชายพก
- คนที่ละเมอพูด คนพูดละเมอ ผู้พูดละเมอ
- การเดินละเมอ โรคเดินหลับหรือเดินละเมอ การเดินหลับ เดินขณะหลับ
- คนพูดละเมอ ผู้พูดละเมอ คนที่ละเมอพูด
- นอนละเมอ v. พูด ทำ หรือแสดงในเวลาหลับ ชื่อพ้อง: ละเมอ ตัวอย่างการใช้: น้องคนเล็กยังนอนละเมออยู่เรื่อยๆ ไม่หายสักที
- ผู้พูดละเมอ คนพูดละเมอ คนที่ละเมอพูด
- ผู้เดินละเมอ คนเดินละเมอ
- หลงละเมอ ก. สำคัญผิด, หลงเพ้อ, เช่น เขาแต่งงานไปนานแล้ว ยังหลงละเมอว่าเขาเป็นโสดอยู่.
ประโยค
- เจ้ามันอ่อนแอ โซเร็น ละเมอเพ้อพกอยู่ในความฝัน
มือถือ