ละโมบ คือ

• ก. โลภมาก, มักได้.

• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• โม     น. แตงโม. ( ดู แตง ).
• ผู้ละโมบ    ผู้พยายามหาเงินให้ได้มากๆ
• ไม่ละโมบ    ไม่ต้องการ
• คนละโมบ    นักต้มตุ๋น คนคดโกง คนตะกละ.adj นกกาน้ำ
• ซึ่งละโมบ    ซึ่งหิวกระหาย ซึ่งเห็นแก่ตัว งก โลภ
• ซึ่งไม่ละโมบ    ซึ่งคํานึงถึงผู้อื่นก่อน ซึ่งไม่เห็นแก่ตัว ซึ่งไม่เห็นแก่ได้
• อย่างละโมบ    อย่างไม่ซื่อสัตย์ โดยรับสินบน
• ความละโมบ    ความโลภ ความกระหาย ความปรารถนาอย่างมาก ความมักมาก ความเห็นแก่ได้ ความอยากได้
• ละโมบโลภมาก    โลภ ละโมบ
• เอาอย่างละโมบ    เอามากเกินไป vi.โก่งหลัง คนที่ตะกละเห็นแก่ตัวหรือสกปรก vt. หมูตอน
• ละโมก    ดู กระโดงแดง (๑).
• คนที่ละโมบโลภมาก    คนที่เห็นแก่ตัว
• อันดับอะโมบิดา    อันดับอะโมบินา
• อันดับอะโมบินา    อันดับอะโมบิดา

• พ่อหนุ่มนี่ ยอมทำทุกอย่างที่ ยัยแก่ละโมบต้องการ
• อย่าให้ความละโมบของเจ้า มาบดบังความจริงข้อนั้น
• คัมบายาชิเป็นจอมบงการและละโมบ เห็นแก่ตัวที่สุด
• ทนายคนนั้นก็คือ อีไล กูล ที่เป็นเหยื่อ " ละโมบ " น่ะ
• ผู้หญิงอะไรละโมบโลภมาก ไม่น่ามาเป็นน้องสาวข้าเลย
• หาคุณละโมบเกินไป คุณอาจทำให้หุ้นส่วนของคุณโมโหได้
• มันจะกลายเป็นความละโมบ และสุดท้ายเธอก็จะเสียมันไป
• เธอเกิดมาพร้อมกับหน้าที่มีแต่ความละโมบโลภมาก
• ฉันรู้ว่าคุณมันละโมบ ปีเตอร์ แต่นี่มันบ้าชัดๆ
• คนแก่ ละโมบ เขาไม่ควรที่จะร้องหาที่ดิน เขาสมควรหรือ