ลักษมณ์ คือ

• ลัก
  น. ชื่อน้ององค์หนึ่งของพระรามในเรื่องรามเกียรติ์. (ส. ลกฺษฺมณ).

• ลัก     ก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่น ลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียน ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว.
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• ลักษมี    ลักสะหฺมี น. โชคลาภ, ความเจริญ, ทรัพย์; ความงาม, เสน่ห์, สิริ; ชื่อเจ้าแม่แห่งลาภและความงาม เป็นชายาพระนารายณ์. (ส.).
• ลักษมาณา    น. แม่ทัพเรือ. (มลายู).
• กษมา    ๑ กะสะ- (แบบ) น. ความอดกลั้น, ความอดโทษ, เช่น พระกษมาเสมอหล้า สี่แดน. (ยวนพ่าย). ก. กล่าวคำขอโทษ, โดยมากใช้ว่า ษมา. (ส. กฺษมา; ป. ขมา). ๒ กะสะ- (แบบ) น. แผ่นดิน. (ส. กฺษฺมา; ป. ฉมา).
• สูกษมะ    สูกสะมะ ว. สุขุม, ละเอียด. (ส. สูกฺษม; ป. สุขุม).
• เกษม    กะเสม น. ความสุขสบาย, ความปลอดภัย, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น สุขเกษม เกษมศานต์. (โบ เขียนเป็น กระเษม, เขษม ก็มี). (ส.; ป. เขม).
• โกษม    กะโสม น. ผ้าใยไม้ (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน, เช่น อีกโกษมสวัสดิวรรณึก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ส. เกฺษามฺ).
• พระลักษมี    ลักษมี
• เกษมสันต์    ว. โปร่งอารมณ์, ชื่นชมยินดี. (ส. เกฺษม + ศานฺต, ส. เกฺษม + ป. สนฺต).
• เกษมศานต์    ว. โปร่งอารมณ์, ชื่นชมยินดี. (ส. เกฺษม + ศานฺต, ส. เกฺษม + ป. สนฺต).
• เกษมสําราญ    สุขสบาย สุขสําราญ สําราญ เกษม กระเษมสานต์ เกษมศานต์ เกษมสันต์
• นักษัตรมณฑล    น. ดาวหมู่หนึ่ง ๆ เช่น ดาวจระเข้ ดาวลูกไก่. (ส.).
• ษมา    สะมา ก. กล่าวคำขอโทษ. น. การยกโทษให้เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งยอมรับผิด, ขมา ก็ว่า. (ส. กษมา; ป. ขมา).
• ลัทธิพราหมณ์    ศาสนาพราหมณ์

• ใช่ และพระสตรุต รู้สึกจะเป็นน้องชายของพระลักษมณ์
• พระโอรสของสมุทรเทวีคือพระลักษมณ์
• ลักษมณ์น้องข้า พฤติกรรมอันน่าสงสัย ของนาง ทำให้ตัวข้าถูกผู้คนสงสัยไปด้วย