ลัคคะ คือ
- ว. ซึ่งติดต่อกัน, เกี่ยวพัน. (ป.; ส. ลคฺน).
- คค กระทรวงคมนาคม
- คะ ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ค เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ครื้นครื้น กร่อนเป็น คะครื้น โครมโครม กร่อนเป็น คะโครม
- นัคคะ นักคะ- (แบบ) ว. เปลือยกาย เช่น นัคสมณะ ว่า ชีเปลือย. (ป. นคฺค).
- มัคคะ มักคะ- (แบบ) น. ทาง. (ดู มรรค). (ป. มคฺค; ส. มรฺค).
- มุคคะ มุกคะ น. ถั่วเขียว. (ป. มุคฺค).
- สัคคะ น. สวรรค์. (ป.; ส. สฺวรฺค).
- อัคคะ อักคะ ว. เลิศ, ยอด. (ป.; ส. อคฺร).
- เอตทัคคะ เอตะ- น. ผู้ยอดเยี่ยมในทางใดทางหนึ่งเป็นพิเศษ. (ป.).
- ลัทธิโยคะ โยคะ
- ล้มคะมำ ก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
- ล้มคะมํา ล้มคว่ํา
- บุคคลที่ลังเล การตีลูกขนไก่ กีฬาแบดมินตัน บุคคลที่มีอารมณ์อ่อนไหว ลูกขนไก่ สิ่งที่โต้แย้งกัน
- บุคคลที่ลู่ตามลม บุคคลที่เปลี่ยนแปลงตามสถานการณ์ สิ่งที่ลู่ตามลม
- ลักษณะของบุคคล รูปพรรณ คุณสมบัติของคน ลักษณะนิสัยที่แสดงออก ลักษณะเฉพาะของบุคคล เอกลักษณ์ของบุคคล
- การหกคะเมนตีลังกา กายกรรม การกระทำที่โลดโผน การแสดงกายกรรม ศิลปกายกรรม