ลัคคะ คือ

• ว. ซึ่งติดต่อกัน, เกี่ยวพัน. (ป.; ส. ลคฺน).

• คค     กระทรวงคมนาคม
• คะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ค เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ครื้นครื้น กร่อนเป็น คะครื้น โครมโครม กร่อนเป็น คะโครม
• นัคคะ    นักคะ- (แบบ) ว. เปลือยกาย เช่น นัคสมณะ ว่า ชีเปลือย. (ป. นคฺค).
• มัคคะ    มักคะ- (แบบ) น. ทาง. (ดู มรรค). (ป. มคฺค; ส. มรฺค).
• มุคคะ    มุกคะ น. ถั่วเขียว. (ป. มุคฺค).
• สัคคะ    น. สวรรค์. (ป.; ส. สฺวรฺค).
• อัคคะ    อักคะ ว. เลิศ, ยอด. (ป.; ส. อคฺร).
• เอตทัคคะ    เอตะ- น. ผู้ยอดเยี่ยมในทางใดทางหนึ่งเป็นพิเศษ. (ป.).
• ลัทธิโยคะ    โยคะ
• ล้มคะมำ    ก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
• ล้มคะมํา    ล้มคว่ํา
• บุคคลที่ลังเล    การตีลูกขนไก่ กีฬาแบดมินตัน บุคคลที่มีอารมณ์อ่อนไหว ลูกขนไก่ สิ่งที่โต้แย้งกัน
• บุคคลที่ลู่ตามลม    บุคคลที่เปลี่ยนแปลงตามสถานการณ์ สิ่งที่ลู่ตามลม
• ลักษณะของบุคคล    รูปพรรณ คุณสมบัติของคน ลักษณะนิสัยที่แสดงออก ลักษณะเฉพาะของบุคคล เอกลักษณ์ของบุคคล
• การหกคะเมนตีลังกา    กายกรรม การกระทำที่โลดโผน การแสดงกายกรรม ศิลปกายกรรม