ล้มคะมํา คือ

• ล้มคว่ํา

• ล้ม     ก. กิริยาที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง เช่น ต้นไม้ล้ม ล้มตัวลงนอน ตึกล้ม, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น ล้มจอมปลวก ถูกผลักล้มลง,
• คะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ค เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ครื้นครื้น กร่อนเป็น คะครื้น โครมโครม กร่อนเป็น คะโครม
• คะมํา     ถลา สะดุด เสียหลัก ล้มคว่ํา
• ล้มคะมำ    ก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
• ล้มคว่ำคะมำหงาย    ก. ล้มกลิ้งหลายทอด เช่น ถูกม้าเตะล้มคว่ำคะมำหงาย.
• ล้มคว่ํา    ล้มคะมํา คะมํา
• คะมำ    ก. ล้มคว่ำ, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
• คะมึก    ว. แข็งแรง, ล่ำสัน.
• สมคะเน    ก. เหมาะกับที่คาด, ตรงกับที่คิดไว้.
• ลัคคะ    ว. ซึ่งติดต่อกัน, เกี่ยวพัน. (ป.; ส. ลคฺน).
• คะน้า    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. var. alboglabra (Bailey) Sun ในวงศ์ Cruciferae ใช้เป็นผัก, คาน้า ก็เรียก.
• ความคิดที่ล่าช้า    ความคิดหรือการพิจารณาภายหลัง สิ่งเพิ่มเติมที่ไม่ได้คิดมาก่อน
• เคี่ยมคะนอง    น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea henryana Pierre ในวงศ์ Dipterocarpaceae ลำต้นสูงตรงมาก มีมากตามป่าดิบทางภาคตะวันออกและภาคใต้.
• แต้มคะแนน    คะแนน แต้ม
• ลัทธิโยคะ    โยคะ