แท่นประหาร คือ

• ตะแลงแกง

• แท     ไม่ได้ปลอมแปลง ไม่ได้เสแสร้ง
• แท่     น. เนื้อแมงกะพรุนหมักเกลือ ทำเป็นแผ่น ใช้เป็นอาหาร. ( จ. ).
• แท่น     น. ที่นั่งที่นอนเป็นต้นคล้ายเตียง แต่ไม่มีขารองรับ, ยกพื้น เช่น แท่นรับความเคารพ, ที่รองซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แท่นที่บูชา, ( ราชา )
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประหาร     น. การตี, การฟัน, การล้าง, การผลาญ. ก. ฆ่า, ทำลาย. ( ส. ปฺรหาร; ป. ปหาร).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาร     ๑ หาน ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร. ๒ หาน น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป,
• ลานประหาร    ตะแลงแกง แดนประหาร
• แดนประหาร    ตะแลงแกง ลานประหาร
• ประหัตประหาร    ปฺระหัดปฺระหาน ก. ประหาร, เอาถึงเป็นถึงตาย.
• รัฐประหาร    รัดถะปฺระหาน, รัดปฺระหาน น. การใช้กำลังเปลี่ยนแปลงคณะรัฐบาลโดยฉับพลัน, (กฎ) การใช้กำลังยึดอำนาจและเปลี่ยนแปลงรัฐบาล.
• สัมประหาร    น. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).
• การประหาร    การก่อกวน การข่มเหง การแกล้ง การฆาตกรรม การฆ่า การฆ่าฟัน การสังหาร การเข่นฆ่า

• กำลังยืนอยู่หน้าแท่นประหารสำหรับสิ่งที่แกทำลงไป
• มันก็คงไม่ไปอยู่บนแท่นประหารแขวนคอนั่นหรอก
• พร้อมจ๊อฟฟี่และเซอร์ซี่ ตอนที่พวกเขาลากพ่อไปที่แท่นประหาร
• และเขาตายบนแท่นประหาร