ลูกฆ้อง คือ

• น. ทำนองหลักของเพลงไทยที่โดยปรกติจะบรรเลงด้วยฆ้องวงใหญ่.

• ลูก     น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
• ฆ้อง     น. เครื่องตีให้เกิดเสียงอย่างหนึ่ง ทำด้วยโลหะผสม รูปร่างเป็นแผ่นวงกลม มีขอบยื่นลงมารอบตัว เรียกว่า ใบฉัตร มีปุ่มกลมตรงกลางสำหรับตี มีหลายชนิด เช่น
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ไล่ลูกฆ้อง    ก. ปรับเสียงลูกฆ้องไม่ให้แปร่ง; โดยปริยายหมายความว่า ดุด่าว่ากล่าวหรือลงโทษเรียงตัวตั้งแต่หัวแถวจนถึงปลายแถว.
• ถูกฆ่า    ถูกทําลาย ถูกฆ่าตาย ถูกฆาตกรรม
• นักฆ่า    n. ผู้ที่ได้รับการว่าจ้างสังหารชีวิตผู้อื่น , ชื่อพ้อง: มือสังหาร ตัวอย่างการใช้: ตำรวจตั้งข้อสันนิษฐานว่ามือปืนต้องเป็นนักฆ่ามืออาชีพหรือไม่ก็ผ่านงานที่ใช้อาวุธมาอย่างโชกโชน
• ผู้ถูกฆ่า    ผู้ถูกฆาตกรรม
• รุกฆาต    ก. เดินหมากรุกเข้าไปจะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็เตรียมจะกินหมากอีกตัวหนึ่งด้วย ถ้าฝ่ายนั้นถอยขุนหนีก็จะกินหมากตัวที่เหลือ เช่น รุกฆาตขุนฆาตเรือ ถ้าถอยขุนหนีก็จะกินเรือ, (ใช้ในการเล่นหมากรุ
• ถูกฆ่าตาย    โดนฆ่า ถูกฆ่า ถูกฆาตกรรม
• ล่อง    น. ช่องตามพื้นที่ทำไว้สำหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามน้ำ เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น ล่องป่า ล่องไพร. ว. อาการที่แล่นไปตามทางจากเหนือลงใต้ เช่
• ซึ่งถูกฆ่าใหม่ ๆ    ประกอบด้วยผัก ยังไม่โตเต็มที่
• นักฆ่ามืออาชีพ    นักฆ่าอาชีพ
• นักฆ่าอาชีพ    นักฆ่ามืออาชีพ
• ลูกพี่ลูกน้อง    น. ญาติที่เป็นลูกของลุง ป้า น้า หรืออา.
• ลังลอง    ว. สุกใส, งาม. (โดยมากใช้ รังรอง).