วณิพก คือ

• วะนิบพก, วะนิพก
  (แบบ) น. วนิพก. (ป. วณิพฺพก, วนิพฺพก; ส. วนีปก, วนียก).

• วณ     วะนะ- น. แผล, ฝี. ( ป. ; ส. วฺรณ).
• พก     พะกะ- ( แบบ ) น. นกยาง. ( ป. ). ๑ น. ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ เรียกว่า ชายพก
• พก-    ๒ พะกะ- (แบบ) น. นกยาง. (ป.).
• แถบบริเวณแนวสะโพก    แนวสะโพก
• วณ-    วะนะ- น. แผล, ฝี. (ป.; ส. วฺรณ).
• ผรุพก    ผะรุ- น. กระโถน. (ส.).
• พกส.    พนักงานเก็บค่าโดยสาร
• พกา    (กลอน) น. นกยาง.
• พกุระ    (แบบ) น. เขาสัตว์สำหรับเป่า. (ส.).
• พกุล    -กุน (แบบ) น. ต้นพิกุล. (ส.).
• วนิพก    วะนิบพก, วะนิพก น. คนขอทานโดยร้องเพลงหรือดีดสีตีเป่าให้ฟัง, ใช้ว่า วณิพก หรือ วันนิพก ก็มี. (ป. วนิพฺพก).
• โพก    ก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.
• ควณ    ก. คำนวณ เช่น ขับควณทวนเทียบด้วยตำรา พิเคราะห์พระชันษาชะตาเมือง. (อิเหนา).
• วณะ    วะนะ- น. แผล, ฝี. (ป.; ส. วฺรณ).
• วณิช    วะนิด น. พ่อค้า, ผู้ทำการค้า. (ป., ส. วาณิช).

• งั้นชั้นคงต้องเลิกเรียกคุณว่า " วณิพก " แล้วล่ะ
• เราควรไปคุยกับพวก วณิพกสักหน่อยน่ะ บูธ
• พ่อบ้านซอ เป็นวณิพกพเนจร ..
• พ่อบ้านซอเป็นวณิพกพเนจร ..